Aardige vermaakelyke tyd-kortende vertellingen

De Neen leerende Meester bedroogen.

Een voornaam Edelman, welke buiten Parys op een Lusthuis woonden, was met een uitnemende schoone Vrouw getrouwd, wien hy om haar volmaakte schoonheid hertelyk en opregt beminden, dog het Huwelyk naauwlyks voltrokken zynde, ontbood den Koning al de Adeldom van het geheele Land om gewichtige Zaken te Parys, op de verbeurte van hun Adeldom, deeze Edelman zig genoodzaakt en gedwongen ziende hoe zeer hy nog op zyn Wyfje Lief verzot was, en wat vreeze hy voede dat een vreemde Haan zyn Henne mogt trede, het hielp niet, hy moest op Reis, dog voor hy vertok onderhield hy haar met lange Catechisatie, dienende tot een Regel van haar Leeven in de Tyd van haar Eenzaamheid, zy hoorde die aandagtelyk, dog eer' hy vertrok begeerde hy van haar nog een belofte die zy met Eden moest bevestigen, ik ben bereid antwoorden zy, wat is u begeerten? Dat gy zeide hy zo lange als ik uit ben hoe men u ook toespreekt of

[p. 45]

wat men u ook vraagd, altyd zonder eenige andere Reedenen te gebruiken, enkel en alleen zult antwoorden Neen. Het geen zy swoer volkomen te zullen volbrengen. Hy vertrouwende nu genoegzaam voor het gevreesde beveiligt te zyn, vertrok met volkomen vergenoeging. Een jong Ridder meede naar Parys reizende was verdoold, en over de Muur van het Palys deeze schoone Vrouw in haar Hof ziende wandelen, vroeg zeer beleefdelyk, Mevrouwe is dit de naaste weg naar Parys, zy antwoorde volgens haar gedane belofte Neen, de Ridder vraagde wat weg moet ik dan gaan, zy al weer Neen. Na nog het een en ander gevraagd te hebben en geen ander antwoord dan Neen krygende, wierp het op een andere boeg, en vroeg Mevrouwe zoude ik uw ook des pleizier aan doen wanneer ik de Vryheid gebruikte van met u te wandelen? zy die niet meer verlangde, antwoorde volgens belofte Neen myn Heer. Wel zoude het u dan ook te veel moeite zyn dat gy my de Poort opende Mevrouwe? Neen myn Heer antwoorden zy, en opende met een de Poort. Hy steeg van het Paart, kuste haar en leiden haar by de Hand ter wandelinge, onder het wandelen vroeg hy vervolgens het is thans op de Middag, en ik heb appeteid, gelieft het u dat ik elders wat eet. Neen myn Heer antwoorde zy. Wel nu, neemt gy het ook kwalyk dat ik met u wat

[p. 46]

spys, vraagde hy verder, Neen myn Heer antwoorde zy, en aten vervolgens smakelyk, wandelde nogmaals met elkander, Avond geworden zynde, spysde zy andermaal, en vroeg onder het Spyze of zy 't ook kwalyk zou neemen dat hy haar wat streelde, zy antwoorde Neen Myn Heer. Wel zou je my ook weigeren dat ik van Nacht by u sliep, waar op zy nogmaals Neen Myn Heer antwoorde, hy leide haar in de Kamer, ontkleden haar en gong met haar te Bedde, het pleizier dat hy genooten had, deed hem de Dame een kostbare Ring prezenteeren, die zy in genoegen met dankbaarheid aannam, en steeg na haar bedankt te hebben voor zo veele en groote gunste te Paart, en vervolgde zyn Reis, die hy met vermaak tot Parys toe volbragt. Na dat de gantsche Stoet der Edellieden op de bestemde dag ter Vergaderplaats waren gekomen, verhaalde elk zyn avontuur, gelyk deeze onze Edelman zyn zo wonderlyk geval meede verhaalde, niet denkende daar de Man van zo een gulhertige Dame by zig te vinden, die door al het Neen zeggen zeer wel overtuigd wierd dat het zyn Vrouwe was, met wien deeze Klucht was voorgevallen. Hy maakte kennis met deeze Edelman, en verzogt na dat de Zaken in Parys afgedaan waren dat hy met hem Reizen wilde, en een Nacht by hem tusschen beide wilde loge-

[p. 47]

ren, dat onze Edelman toestond, de Man verzogt de gansche Familie tegen die Avond dat hy t' huis zou komen by een, om in prezentie van die alle, zyn Vrouwe van haar kwaad te overtuigen. Gelyk die alle, benevens de Man, en gemelde Edelman, kwamen, te zamen. Onder het Eeten vrolyk zynde, verplichte hy de Edelman, om die Historie, hem in het heen Reizen ontmoet te verhalen. En sprak hem dus aan: Myn Heer ik bidde u verhaald om my, en het gezelschap te vermaken die Klucht, die waarlyk zo fraai is als ik die ooit gehoord heb, gy zult my verplichten. Onzen Edelman begon aldus: Op reis verdoold zynde, vraagde ik een aanminnelyke Dame naar den weg, die my ook op wat ik vraagde Neen antwoorden, zelve dat zy my de Gunst ….. Maar eer hy verder gong, liet de Juff. hem een glas Wyn inschenken, daar zy behendig die Ring die zy van hem prezend had in wierp, drinkende vond hy die en ontstelde, en wist niet wat te zeggen, de Dame aanziende wierd overtuigd dezelve te zyn, van wien hy die Gunst genoten had, de Man verzogt inmiddels Myn Heer ik verzoek dat gy voort gaat, het mooiste zal volgen. Myn Heer wat wilt gy dat ik zeggen zal, zo verre zynde viel het Vengster van myn Kamer, waar van ik schielyk ontwaakte, waar op een van het Gezelschap zeide, zo is

[p. 48]

het maar een Droom geweest, dagt gy anders; Neen het was een Droom zeide hy, en behield dus de Eer' en agtinge van de Dame, en gaf de Man een Neus.