Aardige en vermakelyke joe, joe, joe

Korte Schets van de Oostenryksche Nederlanden.

Stem: Per la Rey.

1.

De Wereld is in rep en Roer,

Aan alle kand in groot Remoer,

Men hoord van dag op dag,
Veel elende droef geklag,
Uyt Vlaanderen in Braband,
In 't Luykerland,
De heele Wereld wyd,
Is vol onmin haat en nyd,
De duyvel die speelt tans zyn rol,
Brengt menig aan de hol.

2.

Voor eerst breng ik alhier ten toon,

Dat God menig geeft haar loon,
Die tot hun Overheid opstaan,
Gelyk als onlangs is gegaan,

[p. 74]

 

Tegen Josephus Stoel,

 

Kwam een droef gewoel,

 

Tweespald in dat Land,

 

Riepen de Hertog moet van kand,

 

Hy wil maaken zo men ziet,

 

Ons oude regt tot niet.

 

3.

 

Daar op kwam men met een,

 

Met Geweere op de been,

 

Zy namen na hun zin,

 

Al de Voornaamste Steeden in,

 

Klooster en Abdy,

 

Maakte loos gevly,

 

Zy spraken Vegt met moet,

 

Hier na krygt men blydschap zoet,

 

Yder riep daar kloek en bly,

 

Ons Land moet dood of Vry.

 

4.

 

Alles was daar in rep en roer,

 

Maar het Rou tapyt kwam op de Vloer

 

Josephus dien Vorst,

 

Wiert van dat geweld verlost,

 

Den Opper Koning ziet,

 

Trok hem in zyn gebiet,

 

Yder was vol Rouw,

 

Om dien waarde Vorst getrouw,

 

Yder bad aldaar met vlyd,

 

Al om zyn Zaligheid.

 

5.

 

Dat dierbaar Lyk bragt men ter aart

 

Met veel Edeldom gepaart,

 

Met veel Staatie en ontzag,

 

Dat een ieder heugen mag,

 

Men bragt hem na een donker Graf,

[p. 75]

 

Met Scepter Kroon en Staf,

 

Yder was vol getraan,

 

Riepen het Opperweezen aan,

 

Leopold moet gekroond zyn,

 

Dan zyn wy uit den pyn.

 

6.

 

Leopold wilt wel verstaan,

 

Is de Troon toe opgegaan,

 

Om te Regeeren het Land,

 

Na zyn Broeders Dood Valjant,

 

Hy kreeg een Scepter en Kroon,

 

En veel Vorsten schoon,

 

Wenste hem geluk,

 

Zeegen voorspoed maar geen druk,

 

Het heele Ryk is tans verheugd,

 

Met Leopoldus deugd.

 

7.

 

De Staate van het Land,

 

En dan Leopold plezand,

 

Naamen Raad en daat,

 

Van Brabans droevige Staat,

 

De Keizer sprak met een,

 

Vriende zyt te vreen,

 

Dat myn broeder heeft gedaan,

 

Wil ik alles tegen gaan,

 

En geef U oude Regten weer,

 

Wat wil gy dan nog meer.

 

8.

 

Maar zy waare niet contend,

 

Met dit overschoon present,

 

Zy hardnekkig van Zin,

 

Ginge die vouten verder in,

 

Zy spraken wil u spoen,

 

Wy hebben met u niet van doen,

[p. 76]

 

Wy zullen maar voortgaan,

 

Waagen de laaste Man daar aan,

 

Wy hebben H. van der Noot,

 

Die staat ons by in noot.

 

9,

 

Leopold Voldee zyn Pligt,

 

Hy als een brave Vorst verrigt,

 

Hy sprak tot zyn Generaal,

 

Vrees geen donder Vuur of Staal,

 

Neemt 't zwaart ter hand,

 

En trek na Braband,

 

Pandoere en Hoezaar,

 

Maakt een dapper Leeger klaar,

 

En trek dan na 't Land,

 

Maar pleegt geen Moord of Brand.

 

10.

 

De Generaal is voort gegaan,

 

Met het Leeger wil verstaan,

 

Verboot op Lyfstraf ziet,

 

Dat geen van zyn Volk niet,

 

Zou doen Dwinglandy,

 

Of geen Plundery,

 

Aan dien Burgerschaar,

 

Die in oproer met malkaar,

 

Hy sprak Liefde en Minzaamheid,

 

Dat beter was als Stryt.

 

11.

 

Zy kwamen in Braband,

 

Met het Zwaard al in de hand,

 

Veel te voet en ook te paard,

 

Dog menig burger wert vervaart,

 

Verlieten Huys en Hof,

 

Gaven de Bras daar of,

 

Gingen met genugt,

[p. 77]

 

Met Vrouw en Kinders op de Vlugt,

 

De Generaal trok na zyn zin,

 

De hoofstad Brussel in.

 

12.

 

De rest der stede hoort,

 

Opende dan de Poort,

 

Gaven de sleutels af,

 

Aan Keizerlyke Staf,

 

Bid nu de God van al,

 

Dat hy geven zal,

 

Door heel de Wereld wyd,

 

Liefde Vreede maar geen Nyd,

 

Smeek dan veel gebeden schoon,

 

Voor Gods genade Troon.