Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Samuel Masson]

MASSON (Samuel), zoon van Jean Masson van Civray, predikant te Cozes, werd, ten gevolge van de opheffing van het edict van Nautes (1685), met zijne zonen Jan, die toen vijf jaren oud was en Samuël, uit Frankrijk verdreven vlugtte naar Engeland en kwam vervolgens in Holland. Te Dordrecht werd hij minzaam ontvangen en ontving gedurende twee jaren een pensioen van stadswege, dat ook een jaar door zijne kinderen werd genoten. Zijn zoon Samuel, niet gelijk le Clere en Jöcher willen, Philippe, werd aldaar predikant bij de Vereenigde Presbyteriaansche en Episcopale gemeenten van 1700-1742. Hij zou verschillende polemische

geschriften hebben uitgegeven, wier titels ons niet bekend zijn. Hij was met zijn broeder Jan hoofdredacteur van l'Histoire Critique de la république des lettres tant ancienne que moderne Utr. et Amst. 1712-1718. 15 vol. 12^o. Beide raakten in strijd met St. Hyacinthe, die hen aanviel in zijn Deification du docteur Aristarchus Masso, en zijn Chef d'oeuvre d'un inconnu hun toewijdde.

Zie Bibl. rais. T. XIII. p 374; Saxe, On. T. VI. p. 212; Balen, Bes. v. Dordr. bl. 94; Biogr. Univ. i.v.; P. Marchand, Dict. Crit. i.v.; Martin, Nouv. Biogr Génér. i v.; Haag, La France Protest. i.v.; Chalmers, Générul Biogr. Dict. i.v.; Jöcher, Gelehr. Lexic. i.v.; Klefeker. Bibl. erud. praecoc J Masson, Jam templum Christo nascente reseratum, Rott. 1700. 12^o.; Steven, Hist. of the Scott. Church. p. 299, 300; Schotel, Kerk. Dordr. D. I. bl. 458, D. II. bl. 217, 218.