Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Henricus Marcelli]

MARCELLI (Henricus), te Rosmalen volgens anderen te Someren geboren, was een jesuit die de wijsbegeerte en wiskunde te Mentz onderwees, vervolgens uit vrees voor de Zweden naar Frankrijk vlugtte en te Rheims in de zedekunde onderwijs gaf. Hij leefde vervolgens gedurende verscheidene jaren in Duitschland en werd aldaar doctor in de Godgeleerdheid.

Hij heeft vervolgens te Wurtzburg de Godgeleerdheid onderwezen. Volgens anderen deed hij zulks te Molstein in Bamberg en overleed aldaar den 25 April 1684.

Armamentarium scientificum Tom. II. Paris 1636. 8^o.

Canones explicandae scripturae. Herbipoli 1653. 12^o.

Ars interpretandi scripturas, Colon. 1650.

Commentarius in librum Josuë. Herbipoli 1661. 4^o.

Theologia divinae scripturae sententiarum. Brux. 1658. 4^o.

Oratio funebris de Milchiore Otthone Episcopo Bambergensi. Bamberg. 1653. 4^o. en andere Godgeleerde schriften.

Hij stierf 25 April 1664 te Bamberg.

Zie Foppens, Bibl. Belg. T. I. p. 456, 457. van Gils, Cat. Meyer Memorijb. bl. 485; van Gils en Coppens, N. Beschrijv. v. het Bisd. van 's Bosch, D. III. bl. 416, 417; D. IV. bl. 303; Script. Sacrae Curs. compl. Paris 1839. T. I. p. 905, 906.