Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Hosschius]

HOSSCHIUS de Hossche, volgens anderen van Ossche (Sidronius), in 1596 (volgens anderen in 1593) uit geringe boeren-ouders te Merikhem in Vlaanderen geboren, hoedde in zijn jeugd, gelijk Sixtus V, de schapen van zijn dorp. In 1616 trad hij in de orde der Jezuiten, gaf reeds vroeg blijken van buitengewone schranderheid, onderwees later de humaniora, had gedurende veertien jaren het bestuur over de novicen en nam eenigen tijd het predikambt waar. De aartshertog Leopold benoemde hem tot opvoeder zijner pages, en volgens sommigen van zijn eigen kinderen. Na een tweejarig verblijf aan diens hof, keerde hij naar zijn klooster terug, en bragt zijn leven

tusschen het beoefenen der letteren en godsdienstige oefeningen door tot dat hij 4 September 1653 te Tongerloo overleed. Hij was, volgens getuigenis zijner biografisten, een zeer godsdienstig man en van een edel karakter. Reeds vroeg openbaarde zich zijn smaak voor de Latijnsche poëzy. Op herhaald verzoek van zijne medebroeders gaf de nederige man in 1635 vier elegien aan F. de Moncada gerigt, in het licht, die later onder zijne overige elegien zijn opgenomen. Deze eerste proeven zijner poëtische gaven werden met toejuiching ontvangen. Hij schijnt met Alexander VII, toen deze slechts pauselijke legaat was, in vriendschappelijke betrekking geraakt te zijn, althans deze geleerde paus, die even als Urbanus VIII de Latijnsche poëzy beoefende, en in de letterkundige wereld door zijn Philomathi musae juveniles bekend is, wakkerde den Vlaming niet weinig aan met diens gedichten op hoogen prijs te stellen. Na Sidronius overlijden deed de kunstminnende paus 's mans roem bezingen door de zoogenoemde Pleiade, welke uit vijf door hem begunstigde dichters bestond. Het was ook een regtmatige hulde toen de jezuit Wallius, na zijn dood, zijne gedichten uitgaf. Zij werden sedert meermalen herdrukt en met die van zijn landgenoot Verbeeck (Becanus) en van de Walle in de collectie van Barbou te Parijs opgenomen. Ook heeft hij en zijn gewoonlijke medgezel Becanus de bijzondere eer genoten van in deze eeuw in Belgie herdrukt te worden, eene eere welke Sarbievius slechts voor een gedeelte zijner werken bekwam, en dat wel ten gebruike van het collegie van Aelst, ten tijde dat de eerw. heer Cracco aldaar hoogleeraar was.

C. Valentijns, die zich toen in het collegie bevond, belastte zich met de uitgaaf. Zijne tijdgenooten vergeleken hem met Tibullus en Catullus. Latere critici hebben dit gunstig oordeel bevestigd.

In 1844 rigtten de inwoners van Merckhem een monument voor hunnen beroemden stadgenoot op, dat door den beroemden beeldhouwer Pierre de Vigne vervaardigd en den 22 Augustus 1844 ingewijd werd. Men vindt eene beschrijving van dit monument in Messager des Sciences historiques, 1844, p. 467-471. Men heeft van hem:

Quatuor Elegiae Antv. ex officinâ Plantinianâ, 1635, 4^o. Deze Elegiae vindt men p. 48, 62, 91, 95, der uitg. te Aelst 1812 in het licht verschenen.

Elegiarum libri VI de cursu vitae humanae, de Christo patiente, de lacrymis S. Petrii. Serenissimo Leopolda vota de que aliis argnmentis Antv., Balth. Moretus, 1655 of 1656, 12^o., 1667, 12^o., 1700 (quae editio foedis cy-

pographorum mendis est inquinata), Lovan. 1691 12^o., Paris 1723, Lugduni (C.G. Becani Idyl. et Eleg) 12^o., Alosti (C.G. Becani etc.) 1822, kl. 8^o. m. portr. Volgens Hoeufft heeft Le Mierre de Elegien van H. in Fransche verzen overgebragt; zijne Elegien de Passione, Jesu Christi zijn ook in Fransche verzen vertaald en door D.L. Deslandes, Paris 1780 12^o., in het licht gegeven. In Leçons Latines modernes de literature et de morale, Paris 1838, komt La Magie innocente voor. P. van Duyse gaf een Hollandsche overzetting van de Elegia Ad somnum, voorkomende in Belg. Mus. D. II.

Hij had ook deel aan Imago primi saeculi societatis Jesu, Antv. apud Plant, anno 1640 in fol. c. fig. door Poorters onder den titel van de Afbeeldinghe van d' eerste eeuw der societyt Jesu, Antw. Plant., 1640, 4^o. in het Nederd. overgebragt.

Zie Biogr. Univ., T. IV. p. 586; Jöcher, Gel. Lex. i.v.; Paquot, Mêm., T. II. p. 70; Baillet, Jug. des Sav., ¶ 1416; Menage, Anti Baill., T. VII. p 1, 196; Coupé, Soirées Litt, T. XVII. p 68-75; T. van Hulst, Notice sur P de Hossche, Liège 1844; Notice sur Vinauguration du Monument de Sidron. Hosschius; jugemens sur lui in Ann. Flandr Oecid, 2 S II p. 304, 381; Véritable Portret de Sidr. Hosschius in Ann Flandr Occid., 2 S. III. p. 225; Messager des Sciences Hist. 1844. p. 467 suiv.; Foppens, Bibl Belg., T. I. p. 391; Sid. Hosschius vóór de uitgave Alosti 1822; Heerkens, Lib. II. de Val. Litt., p. 120; Burmannus ad Prop IV Eleg 4 vs. 17; Borrichius, de Poetis p 143; Hoeufft, Parn. Poët. Belg., p. 168, 169; Peerlkamp, de Poët. Lat, p. 367 seqq.; Jacobi Wallii Lyr., Lib II. p. 299 (Lugd. 1688); P. van Duyse, de Dichter Sidronius Hosschius in Belg. Mus., D. II. bl. 396; Collot d'Escury, Holl. Room, D. VI (2) bl. 158; van Kampen, Bekn. Geschied. der Kunst en Wetens., D. I. bl. 426, 427, D. III. bl 101; Schraderus, Praef. ad libr. Emend., p. XLIII; Cat. Bibl. Burnav., T. I. V. III. p 1049; Saxe, Onom., T. IV. p. 376; Anal., p. 598; Broeckhusius, ad Tibul. I. IX. 54.