Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Andreas Hoius]

HOIUS (Andreas) of Hoyus, te Brugge geboren, in 1551, was eerst rector aan het Seminarium Marianum te Atrecht, vervolgens der school te Bethune, eindelijk hoogleeraar in de Grieksche taal, welsprekendheid en geschiedenis te Douay. Valerius Andreas, wiens leermeester hij was, en Foppens prijzen zijn vernuft, oordeel en poëzy, doch Hoeufft en Peerlkamp houden hem voor een middelmatig dichter.

Hij gaf behalve Latijnsche gedichten ook redevoeringen in het licht en was een beoefenaar der geschiedenis.

Hij stierf in meer dan 80jarigen ouderdom, in of kort na 1631, en werd door zijn zoon Timotheus Hoius opgevolgd. Hij gaat in portret uit, in folio; voor zijne Historia Universa.

Men heeft van hem:

Orationes III in Quodlibeticis Duaci quaestionibus pronuntiata: I. De nova apud Europaeos Monarchia, pro tempore et ad infrigendam Turcicae dominationis potentiam et adstabiliendum Christianae religionis statum. II. De Gallicanis Capetiae stirpis Regibus satyra s. somnium. III. De Gentis urbisque Atrebatum laudibus, Panegyris. Accedunt his Bethuniae et Duacum oppida brevi descriptione illustrata.

Pro Criticis Apologia ad J. Lipsium. Et altera pro Gregorio VII Pont. Max. adversus Q. Septimium Florentem Christianum; typis Joan Bogardi, 1594 4^o.

Dissertatiunculae III. De causis corruptae pronuntiationis L. Graecae: De Dialectorum sedibus ac coloniis: De Graeca Hagiographorum editione, editae cum libello ejusdem, de Germana ac recta L. Graecae pronuntiatione, quem Ορσοἐπεισν inscripsit, typis Joan. Bogardi, 1620 8^o.

Oratio in funere Sereniss. Principis Alberti, habita Duaci VI Non. Octob an. CIƆ. IƆC. XXI dum Principi suo Academia parentaret, Ibid. 8^o.

Historia universa, sacra et profana ab orbe condito ad Christi Domini Natalem, cui Appendicis loco accessere Chronologia ex libris Historiarum S. Orotii contexta, de VII primis Romanorum regibus syntagma. Item Orationes III eodem pertinentes: I. De Mardochaei pietate et laudabili adversus Amonem Theomachum constantia. II. De sociali Judae Machabaei foedere cum Romanis. III. De Pharisaeis, vetere et praepotente apud Judaeos secta, Ibid. typis Belleri, 1629 fol.

Matthaeus ac Machabaeus, sive constantia, Tragoediae sacrae; cum Elegis aliquot, Ibid. ap Bogardum 1587 8^o.

Ezechiel Propheta, paraphrasi poëtica illustratus, Ibid. 1598 4^o.

Pugna navalis ad Cassiteridas insulas, Anno 1582.

Men vindt ook gedichten van hem onder de Poëmata van Fed. Jamotius, vóór de Praeludia Poëtica, J. Rijckii (Duac. 1606) en in de Delic. Poëtar. Belg., t. III, p. 1141. In de Fama posthuma J. Lipsii vindt men zijn Elegia Apologetica pro J. Lipsio.

Gasp. Loarti Meditationes in passionem J.C. e Gallicis Latina fecit et tetrastichis adornavit, Duaci ap. Bellerum 8^o.

Franc. Ariam de imitatione B. Mariae e Gallicis Latina fecit, Antv. 1602 12^o.

Vita Jacobi de Vitriaco, card. è Thoma Cartipratensi, alusque praef. Hist. Orientali ejusdem Jac. de Vitriaco cui et notas breviores adjecit, typis Belleri, 1597 8^o.

Hij legde ook de Proverbiales formulas a Tertulliano usurpatas uit, die door Jac. Pamelius met de Opera Tertulliani zijn in het licht gegeven.

Zie Valerius, Bibl. Belg., p, 50, 51; Foppens, Bibl Belg.; Baillet, Jugem. des Savans, ¶ 1357; Hoeufft, Parn. Lat. Belg., p. 33; Peerlkamp, de Poët. Neêrl. p. 151.