[Hendrik Fabricius]
FABRICIUS (Hendrik), geboren te Bergzabern in 1547, leerde te Hornbach onder Emanuel Tremellius de Latijnsche en Grieksche talen, studeerde in 1565 te Wittenberg en in 1567 te Straatsburg in de geneeskunde. In 1572 werd hij door de Staten Generaal als hun gezant op de Rijksvergadering te Spiers gezonden, waar hij door zijne bekwaamheid en welsprekendheid uitmuntte, en Keizer Maximiliaan II hem den laauwerkrans opzette. Hij vertrok in hetzelfde jaar naar Italie, studeerde te Padua, kwam in 1574 te Bazel, en werd aldaar Doctor in de geneeskunde en wijsbegeerte. Hij werd te Hornbach Hoogleeraar in de wijsbegeerte, oefende aldaar met gunstig gevolg tevens de praktijk uit, werd in 1577 Rector der Illustre sehool aldaar en overleed er in 1612. Hij heeft behalve andere Latijnsche gedichten geschreven:
Vita Hieron. Tragi Epigrammata.
Zie Luiscius, Woordenb.
Auteursrechtvrij