Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Jan Willem Conrad]

CONRAD (Jan Willem), zoon van den voorgaande. Hij werd geboren te 's Gravenhage, den 1^sten October 1795 en bij besluit van Koning Lodewijk, den 5^den Maart 1808, met zijne beide broeders gerangschikt onder die jongelingen, die eene bijzondere opvoeding voor het vak van den waterstaat erlangden. Na in het jaar 1813 naar Parijs te zijn vertrokken, ten einde zijne studiën aan de polytechnische school aldaar voort te zetten, keerde hij in Mei 1814, ten gevolge der staatkundige gebeurtenissen naar de Nederlanden terug, waarna hij in de eerste maanden van het volgende jaar, aan het bureau van den waterstaat te 's Gravenhage, met teekenen behulpzaam was.

Den 24^sten Mei 1815 werd hij aangesteld tot opzigter bij de werken aan het Nieuwe Diep, en den 11^den November 1816 belast met het opzigt over de buitengewone werken aan de Hoofdplaatpolders in het voormalig Staats-Vlaanderen.

Op den 25^sten November 1816 benoemd tot Ingenieur tweede klasse van den waterstaat en de publieke werken, bleef hij de dienst in Staats-Vlaanderen waarnemen tot in April 1817, en werd toen verbonden aan den Inspecteur der derde Divisie van den waterstaat, C. van Deelen, te Bergen in Henegouwen, met wien hij op last van het gouvernement eene reis door

Engeland deed, tot nasporing van zeker systema van kanalisatie.

Na het overlijden van van Deelen, voleindde Conrad de ontwerpen der kanalen van Bergen in Henegouwen naar de Schelde, waarna hij in 1822 eerst als Provinciaal, daarna als Rijks Ingenieur in de provincie Limburg geplaatst werd. Hij werd als zoodanig in 1830 door den Opperbevelhebber der vesting Maastricht gelast, om den door de Belgen doorgestoken dijk der Zuid-Willemsvaart nabij het dorp Neeroeteren, te herstellen. Hiermede bijna gereed zijnde, werd hij door de Belgen opgeligt en te Hasselt gevangen gehouden; doch kort daarna weder in vrijheid gesteld en naar Maastricht teruggekeerd, werd hij met de dienst van Hoofd-Ingenieur belast in Limburg, voor zoo ver dat onder Nederlandsch beheer was gebleven. Hij werd den 28^sten Januarij 1834 benoemd tot Ingenieur eerste klasse, en den 10^den Februarij van dat jaar als Hoofd-Ingenieur te Maastricht gecontinueerd.

In 1837, aangezien de weinige werkzaamheden in het Nederlandsch gedeelte van Limburg voorkomende, verzocht hij met eenen uitgebreideren werkkring te worden belast, ten gevolge waarvan hij als Ingenieur naar Zeeland verplaatst werd. Hij keerde echter na het eindigen der verwikkelingen tusschen Nederland en België, in den zomer van 1839 naar Maastricht terug, om de dienst als fungerend Hoofd-Ingenieur in het Hertogdom Limburg te hervatten, en werd hij den 14^den Julij 1842 benoemd tot Hoofd-Ingenieur der tweede klasse bij den waterstaat, den 11^den November 1844 tot Ridder der Orde van den Nederlandschen Leeuw, en in September 1845 tot lid der commissie tot daarstelling van een kanaal van Luik naar Maastricht, alwaar hij, de groote moeijelijkheden waarmede hij te kampen had overwinnende, de Nederlandsche belangen op eene loffelijke wijze behartigde. Na de voltooijing van dit kanaal werd hij in 1851 aangesteld tot Hoofd-Ingenieur bij de algemeene dienst, en verplaatst naar 's Gravenhage, alwaar hij belast werd met het opmaken van het project van den spoorweg tusschen Nederland en België. Op den 11^den Januarij 1852 benoemd tot Hoofd-Ingenieur eerste klasse, werd hij den 1^sten Mei van dat jaar verplaatst naar Zwolle als Hoofd-Ingenieur in de provincie Overijssel, alwaar hij den 4^den April 1853 overleed.

Conrad was den 28^sten Julij 1824 gehuwd met Julia Louisa Lenssen, die hem twee zonen en eene dochter schonk, waarvan de oudste zoon, Jan Frederik Willem, geboren te Maastricht den 28^sten Mei 1825, thans Ingenieur van den waterstaat te Goes is, en de tweede, Julius Willem Hendrik, insgelijks geboren te Maastricht, den 18^den Mei 1827, geplaatst is als Ingenieur-werktuigkundige bij den Hollandschen ijzeren spoorweg te Rotterdam.

Uit familie-papieren bijeengebragt.