Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Pieter Camstra]

CAMSTRA (Pieter), broeder van den voorgaande, werd in 1479 benoemd als scheidsman in een geschil tusschen de Monniken van Hasker- en Nesserkloosters in Haskerland en Utingeradeel gelegen, met het bestuur van den Leppedijk, over het maken en onderhouden van Dijkhuisterzijl. Toen in 1481 de tweespalt tusschen de Schieringers en Vetkoopers in Westergoo eenen hoogen trap had bereikt, en, bij gelegenheid van de belegering van Hottinga-huis te Nieuwland, Wy be Sirtema van Grovestins, door list van Swob Sjaerdama, weduwe van Jarich Hottinga, gevangen was genomen, werd Camstra met nog zes anderen als scheidslieden verkozen, om zoo mogelijk eene verzoening tusschen de strijdende partijen te bewerken. Zij hadden de voldoening in hun oogmerk te slagen; de door hen gemaakte voorwaarden werden opgevolgd, Scherne Wybe uit zijne gevangenis ontslagen, en de vreemde krijgsknechten, door beide partijen aangeworven, uit het land gezonden. Met zijnen broeder Feycke Camstra was hij bij den aanval op Leeuwarden tegenwoordig, en nam met hem de vlugt. Woedend over deze nederlaag, maakten zich de Schieringers gereed, bloedige wraak te nemen, doch eenige vredelievende mannen bewerkten gelukkig eene verzoening, waartoe Pieter Camstra het eerst toetrad, terwijl vele anderen zijn voorbeeld volgden. Den 1^sten November werden tusschen hem en de stad Leeuwarden een Compromis opgemaakt, bij hetwelke hij zich, onder verband van zijne bezittingen te Bilgaard, onder Jelsum en in de stad, de verpligting oplegde, om na te komen wat door de zoenslieden zoude worden bepaald, onder anderen dat hij de vijanden van Leeuwarden geen verblijf

ten zijnent zou laten houden, noch de Leeuwarders verhinderen hunne tegenstanders te vervolgen en hun hunne landerijen te Jelsum vrijelijk te laten gebruiken. Deze overcenkomst liet hij bezegelen door Mr. Mamma, persona te Wirdum. ‘Want ick Peter op dis tijd bij mijn sigil naet komma kin.’ Hierop volgde spoedig het verdrag, waarbij alle schuld van weêrskanten dood en te niet gerekend zou worden, doch Leeuwarden aan Camstra zijne paarden (hynxten) terug zou geven, mits hij daarvoor vier Rhijnsche guldens betaalde. Te gelijk met de stins van zijnen broeder te Wirdum, waren ook zijne twee huizen te Jelsum door de Groningers in brand gestoken. Hij was toen pas teruggekeerd van eene reis naar Maastricht en Grave, als Afgezant naar den Keizer, bij wien hij met nog vijf anderen de Friesche voorregten en vrijheden, door de Groningers aangerand, moest verdedigen. Dat Pieter Camstra een man van groot gewigt was, blijkt uit zijne benoeming als een der mederegters van het land, gekozen uit de treffelijkste en ervarenste mannen, toen op voorstel van den keizerlijken Gezant, Otto van Langen, te Bolsward in 1494, Juw Dekema tot Potestaat van Friesland werd benoemd. Camstra staat boven aan op de lijst van Oostergoo en dus van het geheele gewest. Hij overleed nog in het zelfde jaar, en werd bij zijne vrouw Reynsk Tzygora, welke hij zes jaren te voren verloren had, te Jelsum begraven. Zij lieten twee zonen na.

Zie Winsemius, Chron. van Friesl. bl. 323; Charterb. van Friesl. Dl. II, bl. 669.