Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Willem Broedelet]

BROEDELET (Willem), een zoon van den voorgaande, geboren te Utrecht den 8sten September 1810, speelde als kind van vijf jaren, op het gehoor af, dikwijls het een en ander op de Piano-forte na. Op zijn zevende jaar begon hij eigenlijk zijne muziekale studie, en ontving toen onderwijs op de piano van zijnen vader. Ook leerde hij een weinig viool spelen. Reeds met zijn tiende jaar gaf hij bewijs van eenigen aanleg voor de compositie te bezitten, en gaf toen reeds een muziekstuk in het licht. In de theorie werd hij mede door zijnen vader onderwezen, terwijl hij in het pianospel eene aanzienlijke hoogte bereikte. Zijn spel bezat voortreffelijke hoedanigheden: het was net, gevoelvol en bevallig. Zijn aanslag was uitnemend, en met de grootste gemakkelijkheid en kalmte kon hij de moeijelijkste stukken voordragen. De Muziek beminde hij vurig, en hij was naauwelijks tien jaren oud, of men hoorde hem reeds, met grooten bijval, in het concert te Utrecht, later in Felix Meritis te Amsterdam, ook met zijnen broeder Marinus Broedelet in het stads en andere concerten te Utrecht. Overal vielen hem vele toejuichingen ten deel. Tot zijn zeven en twintigste jaar hield hij zich met lesgeven op de piano bezig. In 1836 werd hij benoemd tot Organist in de Waalsche kerk te Utrecht, zonder vooraf daartoe een examen te hebben moeten afleggen. Dien post heeft hij acht jaren waargenomen en hij kweet zich in die hetrekking verdienstelijk. In 1836 rigtte hij eene Pianofabriek op, en twee jaren later ontving hij eene bestelling van een piano

voor het Hof, welke zoo volkomen aan de verwachting beantwoordde, dat hem daarvoor door den Koning een brevet werd uitgereikt, om het Koninklijke wapen te mogen voeren. De bewerking zijner piano's geschiedde naar het model van Broadwood en Collart à Collart. In 1837 verkreeg hij den titel van Pianist van Z.K. Hoogheid den Kroonprins, en in 1839 dien van Hoffabriekant. Dikwijls deed hij zijne gaven op het Hof te Soestdijk als ook te 's Gravenhage hooren. Den 6den October 1843 werd hij door eene bloedspuwing overvallen, waarna eene slepende ziekte den 16den Maart 1844 een einde aan zijn leven maakte. Bij Mejufvrouw Eilshemius Schrikker, met wie hij zich in 1836 in de echt had begeven, verwekte hij drie zonen.

De titels der door hem gecomponeerd en in druk gegeven muziekwerken zijn:

Aan eene Roos, gedicht van Feith.

Le Bouquet, Romance.

Afscheidsgroet aan het Vaderland, van J.P. Heye.

Grand Rondo Brillant pour le Piano forte sur la Barcarolle de Fiorella d'Auber, Pauvre Napolitain, la mer est belle, composé et dedié à son Altesse Imperiale et Royale Madame la Princesse d'Orange.

Galop Brillant pour le Pianoforte, dedié a Mademoiselle Octavie Volkhemer.

Six Marches célèbres de l'Armée Neêrlandaise pour le Pianoforte, dediés à son Altesse Royale le Prince d'Orange.

Marche triomphale d'inauguration de Sa Majesté Guillaume II. Amst. chez Theune et Co.

Zie Caecilia, Muziekaaltijds. 1845, bl. 17.