Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 1

[Hieronymus van Alphen]

ALPHEN (Hieronymus van), geboren den 9 Mei 1700 te Amsterdam, was een zoon van Hieronymus Simons van Alphen, die later volgt en van diens tweede vrouw Martina Jansdochter Biler. Na zijne studiën volbragt te hebben werd hij eerst in het jaar 1724 Predikant te Nieuw-Loosdrecht. Nog aldaar staande, kwam hij in 1725 bij de Curatoren der Hoogeschool te Harderwijk in aanmerking, om tot opvolger van den Hoogleeraar Meijer benoemd te worden. Vervolgens werd hij in het jaar 1726 Predikant te Leeuwarden en eindelijk in het jaar 1733 te Amsterdam. Behalve eene Latijnsche verhandeling

De terra Chadrach et Damasco
heeft hij geschreven:

Verklaringen van het XXIV en XXV Hoofdstuk des Euangeliums van Mattheus, Leeuw. 1734. 2 deelen 4^o, in welk doorwrocht werk 's mans oordeelkunde en geleerdheid allezins doorstraalt.

Korte schets der Godgeleerdheid, Utrecht 1748. 4^o.
terwijl hij zich tevens als beoefenaar der Nederduitsche dichtkunst heeft doen kennen door:

Honderd geestelijke Liederen in dichtmaat gebragt naar de sangwijse van eenige der berijmde Psalmen Davids, van welke de tweede druk verzeld van Eenige Reisgezangen, te Amsterdam in 1748 in 12^o het licht zag,

Vermoedelijk zou de geleerde wereld nog meer vruchten van zijnen ijver ten nutte der Christelijke kerk hebben mogen verwachten ware hij niet eenige jaren voor zijne dood bezocht geworden door zware ziekten en ongemakken en daaruit gevolgde lamheid en velerhande het ligchaam en den geest nederdrukkende kwalen, welke hem noodzaakten in 1757 zijne dienst neder te leggen. Hij overleed te Gouda tusschen den 21 en 22 April 1758. Bij zijne vrouw Judith Anna Huber eene dochter van Herman Huber, Lid der gedeputeerde Staten van Friesland, heeft hij geene kinderen verwekt.

Zie Kok, Vaderl. Woordenb.; Chalmot, Biogr. Woordenb.; Glasius, Kerkel. Nederl.