Souterliedekens
(1540)–Willem van Zuylen van Nyevelt–§ Den .C.xxiij. psalm. Nisi quia Dominus Een liedt inden hooghen Na die wise Coemt voort, coemt voort, sonder verdrach mijn alder.![]() EN had ons God niet bi ghestaen Ga naar margenoot+
En waer bi
| |
[Folio T2v]
| |
![]() ons ghebleuen
Laet Israhel dit doen vermaen
Dit doen vermaen
Waer God ons niet by neuen.
Als die menschen met swaer ghedons Ga naar margenoot+
Al teghens ons op stonden
Bi auontuer, sy hadden ons
Sij hadden ons
Leuendich hier verslonden
Als haren thoorn ontsteken was Ga naar margenoot+
Op ons, bi auontuer
Het water had verslonden ras
Verslonden ras
Ons allen, met ghetruer.
Ons siel is doer dwater ghegaen Ga naar margenoot+
Misschien veel watervloeden
Hadden mijn siel hier seer beuaen
Hier seer beuaen.
Maer God wou die behoeden.
Ghebenedijt si God die Heer Ga naar margenoot+
Dyen ick altoos hier loue
Haer tanden hi ons nemmermeer
Ons nemmermeer
En gaf tot eenen roue.
Ons siel verlost is crachtelick Ga naar margenoot+
Recht als een musken cleyne
Dat is verlost al wt den strick
Al wt den strick
Der iaghers al ghemeyne.
| |
[Folio T3r]
| |
Den strick die is ghebroken, siet Ga naar margenoot+
Die banden die ons gorden
Wij zijn verlost wt ons verdriet
Wt ons verdriet
En zijn ooc vry gheworden.
Ons bystant is in Godes naem Ga naar margenoot+
Een naem van grooter weerde
Die heeft ghemaect (hoort dese faem)
(Hoort dese faem)
Den hemel, ende eerde
|
|