Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 279]

VII Fransche liederen

[p. 281]

153.
Die my morghen wecken sal dat sal doen die nachtegael.
(Ps. XV)

1.
Rous - sig - no - let du boys jo - ly
qui a - mou - reux con - for - te
re - con - for - tez le jo - li cueur de my
met - tez le en bon-ne sor - te,
met - tez le en bon - ne sor - te.

2.
Or me fault il, de dueil mourir?
Convient il qu'ainsy voise?
Seullecte suis-demourée sans amy,
Sans plaisir et sans joye.

3.
Et je m'assis auprès de luy
Ainsy que je souloye;
Et il m'a dit: ‘Recullez vous d'yci’
Mon cueur n'est pas en joye.

4.
Et amy, sy le m'eussiés dit
Que reffuzée j'estoye,
Mon cueur eust pris en gré le vostre esdit;
Il fust allé sa veye.

HS. DER XV EEUW IN DE BIBL. NATIONALE

uitg. GASTON PARIS bl. 104.

Ik heb mij veroorloofd de laatste strophe vooraan te plaatsen, de overigen staan in de volgorde van het hs. Die laatste strophe is juist de kern van het lied en leeft nog heden onder het volk (twee lezingen in Tiersot Ch. pop. bl. 99). Tiersot geeft nog een verwanten tekst uit de 16^de eeuw maar zonder aanduiding van plaats.

Rossignolet du boys
Qui chante au verd bocage,
As-tu ouy la voix
Dung garson de village
Qoi s'est voulu marier;
Mais il n'entend pas l'usage
Comme c'est qu'il faut aimer

[p. 282]

Een ander lied, op een roover, ‘Da Nobis’ genoemd, die ten tijde van Frans I terecht gesteld zou worden, vindt men in de ‘Chansons nouvellement comhosées sur divers chants tant de musique que de rustique’ Paris 1548:

|: Rossignolet qui chante au bois jolly :|
Va à Rouen à ma femme et lui dy
Que ne se désconforte,
Que je m'en voys mourir,
Qu'on me baille la corde
Hélas! qu'on me baille la corde.

Charles Nisard, Des Chansons populaires 1867. I 290.

Reeds het opvallend ander karakter der mooie wijs en het geheel en al ontbreken van een Nederlandschen tekst bracht mij op de gedachte, dat wij hier met een Franschen tekst te doen hadden. Toch zou ik niet gewaagd hebben dat kortweg aan te nemen, als niet de Fransche melodie heel duidelijk de eerste phrase en de tweede helft der derde phrase van ons lied bevatte: er bestaat dus geen twijfel, want de eerste phrase is te eigenaardig dan dat aan een toeval gedacht zou kunnen worden.