Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 193]

107.
Fortuyne wat hebdy ghebrouwen
(Ps. XXI)

1.
For - tuy - ne wat heb - dy ghe - brouw - en?
ick en weet mi ghee-nen raet,
waer sal ick mi ont - houwen?
mijn herte wert ge - heel des-pe-raet
dat ick nu Brug-ghe moet la - ten,
die scho-ne ste - de soet,
rijck God coemt mi te ba - ten!
mijn her-te ver - brant al in den gloet!
o lie - fe - lijck lief
door u schoon aenschijn soet
dat mach ick wel be-cla - ghen
dat ick u nu la - ten moet.

2.
Wat sullen wi nu gaen beghinnen,
Wi ghildekens al ghemeyn?
Si woont te Brugghe binnen,
Dat alder waertste greyn.
Si heeft mi nu begheven
Ende ghelaten in den noot.
Och boven alle die ter werelt leven
So sterve ick ja die doot.

O lieffelijck lief &c.

3.
Dat ick oyt was gheboren,
Van moeder lijf ontfinck,
Daerom so moet ick trueren,
Het is mi een droevich dinck.
Vrou Venus, wat condi maken?
Ick en weets mi gheenen raet;
Het zijn vreemde saken
Die ghi nu aen gaet.

O lieffelijck lief &c.

[p. 194]

 

4.

 

Dit liedeken is eerst ghesongen

 

Te Brugghe al op die steen,

 

In spijte van alle nijders tonghen

 

Ter eeren van vroukens reyn.

 

Een Mechelaer hevet geschreven

 

Daer hi lach in der noot,

 

Nu moet hi haer begheven

 

Dat sal hem doen den doot.

 

O lieffelick lief &c.

 

 

 

ANTWERPSCH LB. 1544. No. XLVIII

 

Een nyeu liedeken.