Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

84.
Rijck God hoe is mijn boel dus niet?
(Ps. XIII)

1.
Rijck God! hoe is myn boel^* dus wilt?
So me - nich als men in den we - - - - - ghe vint,
wee mi die gro - - - - te el - en - - de!
doen myn boel die lief - - - ste was,
doen moeste ic van haer schei - - - - - - - - den.

2.
Dat wout is breedt die liefde is groot,
Dat ic dit homoet lijden moet,
Des wil mijn jonge herte breken.
Die minen boel ghestolen heeft
Dat wil ic noch eens wreken.

3.
Mi rout so seer haer ghelu ghecrult hayr.
Ende dat haer God in duechden spaer!
Si is so wel gestaltet^†
Ic en weet in alle den lande geen
Die mi so wel bevallet.

* Tekst boelken.

† Tekst gestallet.

[p. 159]

 

4.

 

Nu ghi, schoon lief wil tot mi keeren

 

Ende wilt ghi mi u vrientschap gheven,

 

Een troostelick woort toespreken!

 

Uwen oorlof is mi so bitteren cruyt

 

Des wil mijn herteken breken.

 

 

 

5.

 

Mijn boel is alder eeren waert;

 

Si heeft al dat haer herteken begeert,

 

Dat wil ic haer wel gonnen.

 

Al heeft si myn hert so swer beswaert,

 

Ic hope ic salt verwinnen.

 

 

 

6.

 

Die ons dit liedeken eerstwerf sanck

 

Een vroom lantsknecht was sinen naem,

 

Hi hevet so wel ghesonghen,

 

Hi hevet van sinen schoonen boel ghedicht;

 

God scheynde der nijders tonghen.

 

 

 

ANTWERPSCH LIED-BOEK 1544 Nr. CXXXVIII.

 

Een amoreus liedeken.

1565 * Ecclesiasticus nr. 1. - 1568 Berlijnsch Hs., Kopp ZsfdPh. XXXV 520. - 1602 † Geuse Lb. (Wackernagel Ndl. Ref. 172).