Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 115]

53.
O bloeyende juecht notabel wijs van sinnen.
(Ps. L)

5.
O bloey - en - de juecht,
no - ta - bel, wijs van sin - nen
God, sterc - ke u in al - der duecht
mijns her-ten kei - ser - in - ne!
In de - ser, weer - elt wijt
^*en weet ic gheen so schoo - ne
staet op en wilt ont - faen
Die mey met zij - - nen blo - men.

1.
Och lichdij nu en slaept
Mijn liefste roseblome?
Lighdij, schoon lief, en gaept?^**
Lighdij zo vast in drome?
Ontwaect, scoon lief welghedaen,
Wilt tuwer veinster comen!

Staet up en wilt ontfaen

Die meij met zijnen blomen.

2.
Schoon liefelijc vrauken fijn,
Wilt doch u rusten laten,
Stict op u veinsterkijn
En comt u lief te baten!
Al om te vinden troost
Ben ic, lief, tot u comen;

Staet up en wilt ontfaen

Die meij met zijnen blomen.

3.
Ic sie den lichten dach
Al duer die wolcken dringhen,
Ick sie die blomkens schoone
Uter eerden springhen.
Die sterren schoone en claer
Sij lichten al duer den throone;

Staet up en wilt ontfaen

Die meij met zijnen blomen.

4.
O fiere nachtegale,
Hoe mach u singhens lusten?
Al duer der minnen strale
Comme ic in deser onrusten,
Ic en vinde negheenen troost
Hoe dicwils dat ic come.

Staet up en wilt ontfaen

Die meij met zijnen blomen.

* Alle uitgaven hebben twee regels tekst bij deze phrase.

** Een mooie variant heeft het Antwp. Lb. ‘Och ligdi nu en slaept in uwen eersten drome.’

[p. 116]

 

5.

 

Natuerelicke juecht,

 

Mijns hertsen keiserinne,

 

God stercke u in alder duecht,

 

Die ic met herten minne!

 

In deser weerelt wijt

 

En weet ic gheen so schoone.

 

Staet up en wilt ontfaen

 

Die meij met zijnen blomen.

 

 

 

6.

 

Die waerdste beelde soet

 

Zou woent te Brugghe binnen

 

Die mij verblijden doet

 

Mijn herte en mijn vijf sinnen.

 

Al in der herten mijn

 

Spant mijn schoon lief die crone,

 

Staet up en wilt ontfaen

 

Die meij met zijnen blomen.

 

 

 

7.

 

Adieu. schoon lief, adieu,

 

Adieu, ic moet u laten,

 

Adieu, schoon lief, adieu!

 

Adieu mijns hertsen bate

 

Tot op een ander tijt,

 

Dan zal ic weder comen,

 

Staet up en wilt ontfaen

 

Die meij met zijnen blomen.

 

 

 

HS. 16910-13 DER BIBL. TE BRUSSEL OMSTR. 1565.

 

P. Leenderts, Tijdschr. XX 69.

XV eeuw † ‘Hoe lighdi nu ende slapet mijn alreschoonste vrouwe’ Hs. te Berlijn (Horae Belgicae X 119). - 1539 Dev. prof. 190 andere melodie. - 1544 Antwp. Lb. no. 132. - 1569 † Veelderh. fol. 130b. - 1577 † Hofken der gstl. L. bl. CLIX. - 1589 Amst. Lb. 129a. - 1627 † Gulden Harpe, van Duyse I 348, waar nog een lezing staat naar Willems zonder opgave van herkomst. Het lied moet in Brabant nog door het volk gezongen worden.