Voor de gelukkige vinder

[p. 16]

Diaspora

In Joppe zag ik een man
op de rand van zijn roeiboot zitten.
Hij staarde heinde en ver.
En verderop stond een vrouw,
een eenzame strandpaal.
Haar haren wiekten als een meeuw.
De zon werd te water gelaten.
De grote vaart door de nacht begon.
Toen keerden zij terug van de zee.
Hun kielzog trok diepe voren
naar de diaspora.