Poëmata

[p. 253]

In Haereticum Vrientio-mastig.

INdigne Musis asine, noctis infaustae
Deuota proles, scilicet satis non est
Apostatarum nota fex Poëtarum,
Iniuriosum qui nihil sciunt praeter
Garrire carmen: scilicet nouum monstrum,
Nouus cinaedus cuius impium nomen
Ne polluatur charta nostra suppressit,
Faetente versu bella mouit in laruas,
Et seu paternum fortè minxit in bustum,
Seu sic decebat ebrij styli Vatem
Poëma Phoebo turpe scripsit inuito.
Quod vel fouendis muribus dabit nidum
Vel magè Poëtae seruiet cacaturo.
Beate Vrienti siue iam poli ciuis
Mortalitatis assides Redemptori,
Seu per serenos coelitum vagans hortos
Suaue Matri virgini paras sertum,
Deflecte vultum, cerne foetidi Vatis
Miserum poëma, quo tuum impudens audet
Lacerare nomen, & furore non digno
Offendere vmbram Principis Poëtarum;
Et pro labore quod meretur hoc praesta
Vt ipse vomitum sorbeat suum rursus;
Grauisq́ue sibimet, omnibus sit inuisus,
Vitaq́ue functum non leuis premat tellus.
Nec deuouendo fama surgat è busto
Nisi quam mereri poterit actus in furcam.