Gedichten
(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Antwoorde van Joncvrou Anna Roemer Visschers.Uw' gunst, uw' heusheyt en uw' groet
My dit weer aen u schryven doet,
Dat hier in Hollant, meyn ick wis,
Noch Pallas noch Apollo is,
Doch soo 'er sijn, zy sijn bedeckt,
Uyt vreese van te sijn begeckt,
Dit volck met een verkeerden sin
Halen den mancken Pluto in,
Die vallen zy meest al te voet
Om dat haer dorst sou sijn geboet
Uyt Tages gulden watervliet,
Uyt Castalis en lust haer niet.
Uw' NeveGa naar voetnoot(1) swemt Apollo naer
Alleens of hy het selve waer,
Zijn lier speelt uyt een soeten toon,
Zijn hooft pronckt met een lauren-kroon:
Daerom soo mach het wel geschien
Dat hy daer voor wert aengesien.
Maer ghy, die ick vriendin sal sijn
Al sijt ghy onbekent aen mijn,
| |
[pagina 12]
| |
Hebt uyt den ongemeenen bron
Uw' dorst gelest op Helicon,
De Musen hebben doe oock daer
Gekranst uw' grijs of jeugdig hair.
Maer wacht u wel dat ghy den haet
Van de Godin niet op u laet,
Om dat ghy mijn, ah, pen, beswijckt,
Mijn, seg ick, mijn, by haer gelijckt.
Helas, Minerva weest niet gram,
Ick noyt de courtoisy aen nam
Voor waerheyt: ey, en schelt oock niet
Hem die mijn sulcken eere biet,
't Is maer uyt boert; elck souckt om prijs
De vrouwen wat te maecken wijs;
Die met haer botte ooren grof
Niet lievers hooren dan haer lof.
|
|