De dichtwerken(1886)–W.J. van Zeggelen– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Zestien jaar. (Een blik in de meisjeswereld.) Zestien jaar, gewenschte tijd! Weg de kinderschoenen! Van den schoolschen dwang bevrijd, Duizend visioenen! Bals, comedies in 't verschiet; Uitgaan zonder moeder; Dagen van gewaand verdriet; Kiescher, ware 't vroeder! Idealen - geen gebrek! Zonderlinge droomen; In 't gelaat een vreemde trek; 't Hartje rust benomen. Eindelijk voor goed entree In het dameskransje: Ging ze vroeger wel eens mee, 't Was per buitenkansje! Trots in 't opgestoken haar, Ban der kinderlokken: A l'enfant op zestien jaar?.... [pagina 86] [p. 86] De oogjes, hoe ze 't jokken! Zuchten om ik weet niet wat, Blos bij jongensnamen; Schoolconnecties in de klad, - 't Zou niet meer betamen! Zedigheid voor 't vensterglas, Gluren om een hoekje; Briefjes in de brieventasch, Zucht naar 't Fransche boekje; Albumblaadjes rondgedeeld, Blaadjes ook ontvangen; Op piano 't liefst gespeeld Liedjes van verlangen. Zielvertrouwde van mama, Haar in d' arm genomen Als het kleêgeld van papa Krapjes om mocht komen. Uit logeeren - wat geneugt! Niemand zal het wraken; Alle dagen nieuwe vreugd, Honderd vreemde zaken. Engeltjes aan 't hart gebeurd, 't Engeltje ook der mode! Vraag: wat kleur het beste kleurt - 't Spiegelglas is bode, Regenachtig weer, helaas, Vijand van de krullen; 'k Weet niet wat glacé en gaas Al voor schoons omhullen. Nieuw gevoel en nieuw genot Bij concert en lezing: Nieuwe prikkels voor den spot, Martlaars ter genezing. Fransch! o, 't is zoo'n lieve taal, Vol vergeet-me-nietjes. - Hollandsch klinkt zoo plat en schraal, Laffe, saaie liedjes! Trouwen, neen dat nooit, zoo waar! Vrijheid boven trouwen! Komt de rechte Jozef maar - Of ze woord zal houën! Kleuren..... 't is een drommelsch werk Ken je 't wel - dat kleuren? 't Vraagt naar tijd noch plaats; ter kerk Zie je 't soms gebeuren. [pagina 87] [p. 87] Zestien jaar... een nieuw verschiet; Spits maar neus en mondje! En, wat jaloezie bediedt, Weet je 't, bruintje of blondje? Meisjes, spreekt naar waarheid recht - Gij toch kunt het weten - Heb ik hier te veel gezegd, Of nog meer vergeten? 1849. Vorige Volgende