Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 67]

Liedeken.
Coridon stedts singht en tiert,
Door een ydel hop' ghestiert.

SIluia Goddinne

Siet hoe desperaet,
Coridon door minne
Als den sneeuvv vergaet.

Sal u noeyt bevveghen

Mijn bedroefde clacht?

[p. 68]

 

Sult gh'altijt staen teghen

 

Mijn verlieft ghedacht?

 

 

 

Met een vierich haken

 

Lief verlangh' ick nu,

 

My eens te vermaken

 

Siluia met u.

 

 

 

Laet u schaepkens vveyden

 

Hier staen clauers dicht,

 

Gaen vvy ons vermeyden

 

Phoebus berght sijn licht.

 

 

 

In een schoon groen pleyne

 

Daer een becxken stroomt,

 

Oft by een Fonteyne

 

Onder't dicht gheboomt.

[p. 69]

 

Oft ick daer dan kuste

 

Vvven rooden mont,

 

En met vreuchden ruste

 

Op u borstgens ront.

 

 

 

Al mijn bitter lijden,

 

Al mijn vvreede pijn

 

Sou door dit verblijden

 

Haest vergeten zijn.

 

 

 

,,Laci! d'ydel hopen⁺

 

,,Dul-dicht ons t'ghemoet,

 

,,Recht ghelijck het nopen

 

,,D'erme Visschers doet,

FINIS.

+ Cicer. Inuec. 4. in catil.
Sola spes hominem in miseriis consolari solet.