Cap. 14.
¶ Va(n) g(ro)ten vlesce an ta(n)tvleesch alse spene(n)Ga naar voetnoot4).
Het wast menechwerf groet vleesch an dat tantvleesch alse spenen. dat men moet uut sniden ende latent uut bloeden niet te veleGa naar voetnoot5). Ende daerna so legter op vanden iersten roden pulvere. Ende somwilen so en diedet niet dat ment uut snijt het en wast weder. waerbi ons oude meesters leren van surgiën. dat wi die stede souden bernen. ende dat bi crachte of het wast altoes weder.