H. Euangeliums, die sy van hem gehoort hadden, volstandich souden blijuen totten eynde toe: ondertusschen oock seer vierighe ende ernstighe ghebeden totten Heere doende, soo voor de Gemeynte Godes, als voor hem seluen.
Maer so wanneer nv in de eerste versamelinghe der Ghemeynten, den vierden dach syner sieckten, dat is, op den Sondach den 17. Junij, seer ernstelijck voor hem van sijne Mededienaren ghebeden wiert: ende daer door sijne sieckte der gantscher Ghemeynten kenbaer ghemaeckt wert: so is daer na sulcken groot ghetal der bedroefder schapen tot hem ghecomen, om hem te troosten, om hem noch eenmael te siene, om oorlof aen hem te nemen, ende so voorts, Dat sijne groote cranckheyt de teghenwoordicheydt van soo velen, niet langher heeft connen verdragen, ende dat het noodich gheweest is, dat sy voortaen van hem afghehouden wierden: het welcke oock met grooter droefheyt gheschiedde.
Ende sijne sieckte meer ende meer toenemende, heeft des dijsendaechs, den 19. Junij, ons sijne Mededienaren, met vele woorden gerecommandeert den welstant: ende het voorstaen der Gemeynten: ende vele schoone vermaningen ghedaen, tot dien eynde streckende.
Ende des Donderdaechs, den achsten dach syner sieckten, des morghens voor de Predicatie, so begonste hy als eenen oorlof aen ons te nemen, ende aen sijne lieue Huysvrouwe, ende gantsche Huysghesin, ende sommighe Broeders meer die daer teghenwoordich waren, met omhelsinghe ende vele tranen van allen sijden, ende beual ons wederom den opsicht der Gemeynte noch meer als te voren, met grooten ernste ende innerllicke beweeghinghe, ghebruyckende by nae de selue