oock na sijne eygen vvtgesproken vvoorden, so vele het my mogelijck vvas: Daerentusschen weynich vvetende ofte denckende dat het sijne laetste predicatie vvesen soude. Ende nae dien het nv den Heere alsoo belieft heeft, dat hy den seluen onsen lieuen Broeder vvt dit iammerdal in sijn heerlijckheydt gheroepen heeft, ende ick na sijn ouerlijden gesien ende gehoort hebbe, dat vele godsalighe Broeders ende Susters seer begheerich gevveest sijn om yet van haren lieuen Herder te hebben tot een gedachtenisse des selfs, soo hebbe ick by my seluen ghedacht, datmen niet beter een yegelijcks begheerte voldoen en conde, dan met dese sijne laetste vermaen-vvoorden in drucke te laten vvtgaen ende te verbreyden, ende alsoo den bedroefden Nederlantschen Ghemeynten als voor een Testament van sijnent vveghe te schencken: het vvelcke ooc mijne medebroederen na onderlinghe beraetslaginghe goet ende nut geuonden hebben. Neemt dan Broeders, in dancke onsen arbeyt, de vvelcke tot uvven besten, ende tot gedachtenisse onses lieuen Mededienaers ghedaen is, ende vaert vvel. Te Londen, Den 26. Octob. 1576.
V. L. Broeder in den Heere.
Iohannes Cubus.