Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
AuteursrechtvrijStemme: Van Audenaerdeken. (ofte) Van den overganck van Gent.LAet ons nu Barbara eere bewysen
Die schoon Lelie gegroeyt in dorens quaet
Wiens Heyligheyt men noyt genoegh kan prijsen,
Sy was een spiegel van den Maeghden staet,
Van 't dolend' Heydendom is sy geboren
Maer kloeck vat sy den Christenen standaert aen
Waer door sy met alle Godts uytverkoren,
Door de Martelie heeft de Croon ontfaen.
2. Haer Vader dée s'om haer schoonheyt bewaeren
Op eenen thoren volgens sijn manier
Daer in dée by maecken een badt seer claere,
| |
[pagina 118]
| |
Met twee vensters daer in tot haer plaisier,
Maer Barbara ded' daer noch een by maecken
Ter eeren d'Heylige Dryvuldigheyt
Bespoogh d'afgoden en gonck die versaecken
Om Jesus Christus die s'haer hert bereyt.
3. In een Marbel pilaer heeft sy geschreven
Met den vinger t' teecken des Heylighs Cruys
En 't is mirakeleus daer in gebleven,
T'welck d'afgodisten sagen tot confuys,
Maer als haer Vader dus begonst te mercken
Dat sy was aen d'afgoden ongetrouw
En haer begaf tot de Christene Kercke,
Het scheen hy bersten schier van spijt en rouw.
4. Hy sprack wel Barbara seght my nu spoedigh
Wat dêes dry vensters en dit Cruys beleyt
Maer Barbara antwoorden hem kloeckmoedigh,
T'Beteeckent d'Heylige Dryvuldigheyt
Bemerckt dat Godt Dryvuldigh in persoonen
| |
[pagina 119]
| |
Van wien dat alles t'wesen heeft ontfaen
Met sijn soet wesen alle ziel sal loonen.
Die hem aen-hanght en d'afgoden af gaen.
5. Maer hy vol gramschap sprack met dreygementen
Gy sult Christus en dat geloof af gaen
Oft gy sult sterven naer veel swaer tormenten,
Al soud' ick selver u het hooft af staen,
Maer Barbara wiens hert in liefde branden
Sprack seer kloeckmoedigh tot haer Vader siet
Ick sal wel sterven door u vreede handen,
Maer Jesus Christus en versaeck ick niet.
6. Als tiger vat dien goddeloosen snooden
Sijn sweert seer tornigh en ongetucht
En meynden haer op staende voet te dooden,
Maer Barbara die nam terstont de vlucht,
Hy volghden haer, maer Godt wouw haer ontfermen
Openden een steen-rots om door te gaen
Om haer van den vervolger te beschermen,
| |
[pagina 120]
| |
Die onbeweeght sagh dit mirakel aen.
7. Door een Schaep-Herder heeft hy haer gekregen
Ende seer vreesselijck geslagen daer
Door distels, dorens en door rouwe wegen
Heeft hy gesleurt, gesleypt, haer met den hair,
En heeft seer vreet haer doen gevangen leyden
Ende doen brengen voor den President
Di haer dée geesselen ten selven tijden,
Met offe-zenuwen in swaer torment.
8. Doen dêe den vreeden beul haer wonden vrijven
Met een rouw hairen kleedt ter selver stont
Datmen het bloedt sagh langs de aerde drijven,
Worpt haer dus in den kercker seer gewont,
Maer Jesus quam haer in dêes pijn verblijden
Die sich aen haer vertoonden in den nacht
En sterckten haer tegen t'aenstaende lijden,
Genas haer door sijn goddelijcke kracht.
9. Den President verstelt wou d'eer doen geven
| |
[pagina 121]
| |
Van dit mirakel aen d'afgoden saen
Maer Barbara die heeft dat toe-geschreven,
Aen Jesus Christus die dat hadt gedaen,
Waer door hy wiert van gramschap heel ontsteken
Dede twee beuls elck met een ysere kam
Haer zyden open krabben, daer aensteken
Torsten al brandende met haere vlam.
10. Daer naer heeft hy haer vreesselijck doen slagen
Met swaere hamers op haer heyligh hooft
Heylige Maget dit wout gy verdragen,
Om Jesus Christus daer gy in gelooft,
Noch heeft hy haer de borsten doen af snyden
Met messchen t'welck haer dede swaere pijn
Sy lôfden Jesus en gebenedijden,
Wiens lieve Bruyt sy eeuwelijck sal zijn.
11. Doen heeft hy haer seer schandigh doen ontkleeden
Met roeden slaende door de stadt doen gaen
Maer Godt die hier sijn lieve Bruyt wou eeren,
| |
[pagina 122]
| |
Gaf haer een kleet van helder klaerheyt aen,
Waer door hy wiert van gramschap heel ontsteken
Siende geen winst by sijn tormenten groot
Heeft vol van spijt terstont t'vonnis gestreken,
Dat men haer brengen sou door 't sweert ter doodt.
12. Haer eygen Vader wilde selver wesen
Den vreeden beul van dat onnoosel bloet
Terstont men bracht haer op den bergh mits desen,
Sy danckten Godt en buyght met groot ootmoet,
Haer Heyligh Hooft om soo den slagh t'ontfangen
Men hoorden daer een stem uyt s'hemels troon
Komt Barbara, komt nu naer u verlangen,
Mijn lieve Bruyt komt en ontfanght de croon.
13. Haer Vader droegh den roem met volle monden
Dat hy haer selver hadt gebracht ter doodt
Godt heeft hem en den rechter staf gesonden,
Sy sijn verslagen vanden blickxem groot,
Maer gy ô Maeght! hebt door 't gebedt verkregen
| |
[pagina 123]
| |
Dat al die vragen iet in uwen naem
Van Godt hun sonder fout sal zijn gegeven,
Als 't tot hun saligheyt maer is bequaem.
14. Wilt dan ô Barbara voor ons verwerv en
Van Godt een goet berouw en saligh eyndt
En dat wy sonder bichten niet en sterven,
En oock ontfangen t'Heyligh Sacrament,
Oock med' het Heyligh Olyssel verheven
Om aldus wel gewapent in den strijdt
Met u eens te bekomen t'eeuwigh leven,
Om Godt te loven inder eeuwigheyt.
|
|