Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
AuteursrechtvrijStemme: Lestmael als de werme stralen. (ofte) o gekruysten Heer der Heeren.ALs Maria Magdalene,
Maria Jacobe en Salomé,
Smorgens vroegh aen 't graf gonck vvenen
Brachten Specereyen mé
Om het Lichaem vanden Heere
Wiens absentie moet zijn beschreyt
Te Salven in liefde teere
Die doodt was in 't graf geleyt.
2. Sy spraecken bedroeft mits desen
Vol van tranen en geween,
Wie sal ons behulpsaem wesen
Wenden van het graf dan steen.
Maer als sy aen 't graf nu quamen
Sagen sy dat open staen
Een Jongelinck sy vernamen
Met een blinckende lanck cleer aen.
3. Sy wierden verschrickt mits desen
Maer hy sprack haer met een set
O Vroukens en wilt niet vreesen
Gy soeckt Iesus van Nazareth,
Den gecruysten hy is Verresen
Hy en is hier niet ny seyt
Siet de plaets, o Vrouw gepresen!
| |
[pagina 76]
| |
Daer sy hem hebben geleyt.
4. Maer gaet ras de bôtschap dragen
De Discipelen met ootmoet,
Oock aen Petrus naet behagen
Dat hy hun voorgaet met spoet,
Hy sal gaen in Galiléen
Luystert wel naer mijn bedien
Wilt hem volgen al in vréen
Daer sult gy den Heere sien.
5. Magdalena vol droef heden
Als sy Iesus niet en vont,
Nam geen acht op dese reden
Maer sy dachten doen terstont,
Hy mach wesen wegh genomen
O Wat groot verlies is dat
Ach waer sa lick toch becomen
Mijnen alderliefsten schat.
6. Sy bleef staen aen 't graf met clagen
Schiet besvveken door dées pijn
Sy en hiel niet op van vragen
Ach eylaes vvaer mach hy zijn,
Die mijn ziel soo seer beminden
Ach vvaer hebben s'hem geleyt
Mocht ick hem toch vvedervinden
Ach hoe vvaer mijn ziel verblijdt.
7. Doen quam Iesus daer getreden
Gelijck eenen Hovenier,
Segt my vrouvv vvat is de reden
Dat hy maeckt soo groot dangier,
Maer sy sprack met bitter clagen
Segt my vrint tot deser tijdt
Hebt gy mijn lief vvegh gedragen
Ach vvaer hebt gy hem geleyt,
8. Ick en can hem niet meer derven
K'sal hem haelen gaen voorvvaer,
Al soud' ick dus moeten sterven
Sijn absentie is te svvaer,
Iesus openden haer oogen
Hy sprack Maria vol eer
Haer tranen ginck sy af-droogen
Sprack ô Meester! ach soeten Heer.
9. Sy viel op haere knien neder
Met een blijschap over soet,
Sy meynden den Heere vveder
Te gaen salven met ootmoet
| |
[pagina 77]
| |
Holla sprack den heer vol vveerden
En vvilt my niet raecken aen
K'sal den vvil voor 't vverck aenveerden
K'moet eerst tot mijn Vader gaen.
10. Gaet en seght al dese saecken
Petrus en 't geselschap al,
Tot hun blijschap en vermaecken
En dat ick hun voorgaen sal,
Sonder let in Galiléen
Daer sullen sy my al sien
Weest gesuyvert gaet in vréen
Wilt dées vvaerheyt haer bedien.
11. Soeten Iesus Heer der Heeren
Minnelijcken Godt vol vrede,
Treck my door u liefde teere
Als gy Magdalena dede,
Treck my uyt het graf der sonden
Laet my mé Verresen zijn
Suyvert my oock door u vvonden
Laet my sien u soet aenschijn.
|
|