Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
AuteursrechtvrijStemme: Philis mijn tweede ziel.ALs Jesus quam gegaen
Met 't Cruys seer swaer gelaen
Besweet bebloet tot op den bergh Calvaer
Om te sterven voor ons in 't openbaer,
De Joden trocken hem van 't hooft
De Doorne Croon met vreetheyt dit gelooft
En oock sijn cleersel op dat selve pas
Dat in sijn wonden stijf gebacken was.
2. Doen hebben sy met gewelt
De Croon weer op gestelt,
Ach, ach mijn ziel preyst in wat swaere pijn
Dat uwen Salighmaecker doen moest zijn.
De wonden bloeyden weer van nief
Comt sondigh mensch comt vat hier u gerief
Maeckt voor u ziele van dit weerdigh nat
Tot haere suyveringh een Heyligh badt.
3. S'hebben met nydigheyt
Hem op het Cruys geleyt,
Handen en voeten hebben sy doorboort.
| |
[pagina 68]
| |
Ach wie heeft sulck een vreetheyt oyt gehoort
En sloegen hem met nagels vast
Die op hem had genomen s'werelts last
Trocken sijn hand en voeten met een koort
Aen 't gat dat sy in 't Cruys hadden geboort.
4. Eylaes wat bitter smert
Voelden dat Moeders hert.
Van Maria die alder-reynste Maeght
T'scheen elcken amerslagh haer 't hert doorsloeght,
Nochtans sy voeght haer onder 't Cruys
Daer sy veel lyden moest van dat gespuys
Hier heeft doorgaen haer hert dat droevigh sweert
Voormaels van Simeon geprofiteert.
5. Men heeft het Cruys gerecht
Als de Schrifture seght,
En lietent sincken met soo swaeren schock
Dat yder litmaet uyt sijn stede trock
Sy deylden 't kleet van onsen Godt
Om sijnen Rock soo werpten sy het lot
T'Welck Jesus hier aensagh in dese pijn
Op dat de professie vervult sou sijn.
6. Tusschen Hemel en aert
Met swerelts last beswaert
Soo hingh den Salighmaecker uyt gestreckt.
den Bruydegom hier bloedigh strijdt
Om te voldoen aen de rech veerdigheyt
Op dat de bruyt mocht eeuwigh suyver zijn
Wilt hy treden voor haer de pas alleyn.
7. De Joden altegaer
Blasphemeerden hem daer
Gy die den tempel Godts soudt doen te niet
En in dry dagen weer op maecken siet
T'Scheen dat g'eertijts mirakel dede
| |
[pagina 69]
| |
Gy hielpt een ander helpt u selven mede
Sijt gy den Sone God's soo daelt van 't Cruys
Op dat men in u gelooft riep dit gespuys.
8. Berst Hemel en aerderijck
Over 't groot ongelijck,
Waer heeft den Salighmaecker dit verdient
Gy Engeltjens die Godt soo seer bemint
Hoe comt dat gy geen vraeck en doet
Noch en verslint dit hels gespuys verwoet,
O Nêen om dat den mensch sou saligh zijn
Verdraeght gy in den Schepper al dêes pijn.
9. Den quaden moordenaer
Sprack oock met hun eenpaer,
Maer die daer hongh aen Jesus rechte zy
Sprack Heer doet u bermhertigheyt met my,
Gy lijdt onnoosel, ick voor mijn schult
Laet door u doot toch sijn mijn straf vervult
Jesus antwoorden gy sult heden claer
Wesen met my in 't Paradys voorwaer.
10. Jesus sprack met ootmoet
Dêes seven woorden soet.
Vader vergevet haer in dit versoen
Want sy en weten niet wat sy doen,
En tot den moordenaer seer wys
Heden zijt gy met my in 't Paradijs.
En tot sijn Moeder Vrouw siet uwen soon
Tot Joannes soon siet uwe moeder aen
11. Jesus had in 't gedacht
T'gheel menschelijck geslacht.
Al noemden hy Joannes maer alleen
Die met haer onder 't Cruys stomt vol geween,
Daer naer ick hebbe dorst hy seyt
Maer 't was meest naer het s'menschen saligheyt,
Siet met een spnsie vol edick en gal
Quamen sy laven den Schepper van al,
12. Vol pijnen desolaet
| |
[pagina 70]
| |
Riep Iesus met'er daet,
O mijnen Godt waerom verlaet hy my
In dees benautheyt daer ick nu in stry,
Doen sprack den Heer t'is al volbracht
Dat 'er gebrack voor't menschelijck geslacht.
Daer naer tot sijn Vader in dit foreest
In u handen beveel ick mijnen geest.
13. Den Salighmaecker sterft
De Son in 't vloet haer verft.
T'Voorhangsel van den Tempel is gescheurt
Het welck oock aen de steenrots is gebeurt,
Het Firmament geen licht meer gaf
De aerde bleef, dooden quamen uyt graf,
Den hondersten man sprack slaende sijn borst
Dit is Godts Soon die de werelt verlost.
14. Pilatus den titel set
Iesus van Nazareth,
Coninck der Ioden en op 't Cruys doet slaen
Maer dit en stont de Ioden gansch niet aen,
Sy seyden schrijft hier voor gewis
Dat hy 't geseyt heeft maer niet dat hy 't is,
Pilatus sprack tot haer wilt henen gaen
Dat ick geschreven heb sal blijven staen.
15. Ach Iesus soetsen Heer
Die uyt reyn liefde teer,
Voor ons wout sterven hier de bitter doodt
In soo veel pijnen en tormenten groot,
Ick bid u met ootmoedigheyt
Comt ons ter hulpe in den lesten strijt.
Laet toch u lijden en u bitter pijn
Mijn ziel voor eeuwigh tot een blijschap zijn.
|
|