Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 35]
| |
Stemme: Blydtschap, blydtschap over al.SIet Maria met ootmoet
Met haer liefste Kintjen soet
Vlyrich naer den Tempel gaen,
En heeft aen de Wet voldaen;
Daer sy niet was aen verbonden:
Want s'en heeft de minste vleck
Noyt géerft van Adams sonde,
Noch het alderminst gebreck:
T'is Godts liefde die haer hier toe treckt.
2. Siet die suyver Maget reyn
Offert Tortel-duyfkens kleyn
Met haer Kintjen Godt en Mensch;
Ach een Offerandt naer wensch
Tot sijns Vaders welbehagen:
O mijn Ziel dit wel onthoudt!
T'en was oudt maer veertigh dagen,
Simeon hem hier aenschout,
In wien hy hadt door Godts geeft betrout.
3. Hy omhelst met blydschap hier
T'Kindeken vol van Hemels vier:
Ach hoe Saligh was den Man
Als hy d'in sijn armen nam;
Want hy sprack doen wel met reden.
Naer u woort Heer wilt gebien,
Dat u Dienaer rust in vrede:
Mijn oogen hebben gesien,
Hem die g'hebt bereyt voor all lien.
4. Een Licht tot verlichtingh siet
Vande Heydenen weert bediet,
En tot een glorie snel
Van het Volck van Israël,
Zyt gy Kindeken wel geboren
Van dees suyvere Maget reyn,
Salighmaecker uyt vercoren,
| |
[pagina 36]
| |
Willecom moet gy ons zyn,
Onsen Godt hier in dit aerdtsche pleyn.
5. Glorie zy u Vader goet,
En u Soon, ô Kintjen soet!
En u Heyligen Geest wiens kracht
Dese Menscheyt hebt gebracht
In dees suyver Maeght vol waerde,
Alle tongen met jolyt,
Soo in Hemel als in aerde,
Loven uwe Majesteyt
Van nu af tot inder eeuwigheyt.
6. Noch sprack Simeon met ootmoet:
Liefste Moeder dit Kintjen soet
Sal tot val en opstaen zyn
Van veel lieden in 't gemeyn,
En het droevigh sweert van lijden;
Onthoudt wel dees waerheyt claer,
Sal u suyver hert door-snyden
Als gy in tormenten swaer
Hem sult sien sterven in 't openbaer.
7. Maria heeft in haer hert
Wel bewaert dees woorden weert,
Want dees Prophetie bedroeft
Heeft sy naermaels wel geproeft,
Als sy quamp tot seven werven
Met haer Kint in 't lijden swaer,
En in groot torment sagh sterven
Voor ons op den Bergh Calvaer,
G'hecht aen 't Cruys voor s'Wereldts sonden klaer.
8. O Maria Maget soet!
Ick bid u met groot ootmoet,
Door die droefheyt en die smert
Die hier smachten u reyn hert,
En dat ghy hebt op-gedragen
Vwen Soon den Godt van vré,
Naer des Vaders wel-behagen
Dreaght mijn Ziel ten Hemel mé,
Daer sy rust met Simeon in Vré.
|
|