Jan de Snoeper. De muurbekladder (ca. 1927)

Jan de Snoeper. De muurbekladder

(ca. 1927)–'t Woudvogeltje– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend



[pagina 10]
De muurbekladder. Oolijk Jantje staat te gluren, Of het nu nog lang zal duren, Eer die schilder weg zal gaan, En verf en kwast zal laten staan.
[pagina 11]
Ha, daar slaat het etensuurtje, Vlug springt Jan nu over 't schuurtje, Ziet den werkman rustig gaan, En ziet... de verf is blijven staan.
[pagina 12]
Stoutweg grijpt nu onze klant, De kwast en smeert die langs de wand. En een twee drie, klaar is 't portret En Jan de bengel juicht van pret.
[pagina 13]
Maar daar komt de schilder Piet Die verstoord de schade ziet. Fluks grijpt die de deugniet beet, Waarvoor hij de straf al weet
[pagina 14]
En weer doopt hij thans de kwast En houdt Jantje stevig vast. De straf voltrekt hij nu meteen, Hij verft Jan rood van top tot teen.
[pagina 15]
Jantje huilt en dikke tranen, Rollen langs zijn wangen neer, En hij snikt: ‘Zoo stoute dingen Doe ik nooit en nimmer weer.’