Economische liedjes(1781)–Aagje Deken, Betje Wolff– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 225] [p. 225] De braave sleepersknegt. Wys: Hoe lieflyk is de Morgenstond. Ja, maats, noemt my een regte Bloed, Lacht my eens helder uit; Noemt my, tot in het gekke, goed: Ik blyf by myn besluit. Ik wil de Paarden zo niet slaan, Zy voelen ook wel pyn; 'k Ben met de Biesten zeer begaan, En zal het altoos zyn. Of 't Heerschip hen den bek afrent, Mag ik het daarom doen? Die dolheid wierd my nooit gewent, Ik ben van geen Fatzoen! [pagina 226] [p. 226] 't Harddraaven is een regte pret Voor Pluggen, voor geen Heer; (Of schoon men daar zo niet op let.) En aan het Paard komt de eer. Ik ben nou maar een sleepers knegt, Maar 't moeit my, 't doet my wee, Als 't Paard te veul wordt opgelegt, En 't zwoegt voor kar of sleê. Het stomme Biest komt veur een sluis, 't Wil wel, maar kan niet voort: Men vloekt, men tiert, men maakt gedruisch, Puur of 'er dat by hoort. Men zweept, men bruit het op zyn lyf, Myn harte krimpt 'er af! En wat is 't eind van dat bedryf? Het Biest sterft tot hun straf. [pagina 227] [p. 227] De schrift zegt: ‘Een barmhartig man Heeft deernis met zyn Vee’. 'k Ben bly, dat ik wat leezen kan; Hoe zelden ik 't ook deê. 'k Weet dat God, die de heerschappy Der Dieren ons beval, Gewislyk onze tieranny Omtrent hun straffen zal. 'k Denk dikwyls: Bles is net als ik; Geef my een vriendlyk woord, Dan doe ik in een oogenblik, Schier alles zo als 't hoort, Maar zo de Baas onreedlyk is, My uitschelt, plaagt, en zart, Dan is 't by my ook alles mis, Dan ben ik ook verhard. [pagina 228] [p. 228] De mensch, steeds raar in 't geen hy doet, Vergt van een reedloos Biest, Meer reedlykheid, meer deugd, meer goed Dan hy voor zich verkiest. Ik doe, of schoon 't ook yder deedt, Myn Paard geen ongelyk. Een Plug, een godloos mensch is wreed, Hy zy dan arm of ryk. In 't slaafsch beroep vroeg opgebragt, Kom ik in kluis noch kerk; Doch doe 'k, zo ik myn pligt betracht, Ook geen Godsdienstig werk? Vorige Volgende