|
| |
| |
| |
De bruiloft.
Wys: Goê morgen, Kniertje, heb ik jou daar?
Wees wellekom, Volkje, met mekaar.
Wy wenschen veul zegen an 't jonge Paar.
'k Bedank je wel, zeamen, komt, zet jou in 't rond,
Maar kyers, bied eens wat an den mond!
Maar nou, seeg Aaltje, breng 't ons eens an.
Daar heb jy gelyk in; ik breng het je, man.
Spaar toch maar geen zuiker, of is het te zoet?
't Is lekker; 't is net zo als 't wezen moet,
Nou bliesje wet koek? of bolle beschuit?
Of Spikkelatie? ei zoekt toch wet uit!
Die 't meest gebruikt doet my 't meeste plaisier;
Daar staat de tabak, de pypen zyn hier.
| |
| |
Ik bin maar een ouwejaarse vrouw,
Die van geen compelementen hou.
Dat zeg je maar zo; jy weet hoe het past...
Wet duiker! is 't Heerschip hier ook te gast?
Wel zeker! wet mien jy? ik heb hem gebeên,
Hy het wet after de hand zo 'k meen.
Hy het zyn Mevrouw ook an zyn zy.
En onze Miester is 'er ook by.
Hy ken zo gnap zingen, dat past by de vrengd:
Al ben ik al oud, het doet my nog deugd
Als 't jonge volkje regt vrolyk is;
't Is op een Bruiloft toch anders maar mis.
Nou, Peetje, wy zullen 'er 't onze toe doen,
En heldertjes danssen in 't lommerig groen.
Dat net zo, Klaas Klaasen, wet zouwen wy aêrs?
Kyk daar zyn de Tafels, eerst schaf ik je Baers,
| |
| |
Zo wit as en wrongel; wet snoekjes 'er by:
De doop vergeet ik niet, loof dat maar vry:
'k Heb Eyers, en Butter, en Eek, al gereed;
Voor hem, die het liefst zyn visjen zo eet.
Dan geef ik ook kostelyke Ham,
Gebraden Vleesch van Kalf, en Lam;
Greeuw urtjes mit zuiker, garzynen 'er deur;
En nog een menigte ander gesteur.
Ons Grietje en ons Japik bezorgen dat,
Zy gingen zelf ook naar de stad;
Zy weten hoe of dat alles moet zyn;
Ik geef wel Dikbier, maar evel ook Wyn.
Jy lykt met Klaertje zeer in jon schik?
Ja! het zy gien geld, ons Klaas het het dik
Het Meisje stond my ten eersten wel an
En Klaas is met haar een zalig man.
| |
| |
Ze is als zo en water, zo rad inne snel;
En dat past ons byzonder wel;
Zy kéést as een flink; en, alles gezeid,
Zy is een mooye in een gnappe meid.
Ons Klaas, (zie kynd, ik praat nou reis vry,)
Het een mumeur zo zaft as en zy;
En kreeg hy een heibei van en wyf,
Dan kreeg hy mit ien de koors op zyn lyf.
Hy dient te met ook zo wet gestuurt.
En Klaertje, dat heb ik al afegluurt,
Zal dat wel zo schipren: maar wyl ik dus praat
Ontschiet my de tyd, en 't word al mooi laat.
De vrienden die worden an Tafel gevraagt:
Waer ben jy, Jan Jansen? kom, zet je by Aagt.
De Speulnoots hier! ô Heerschip, wil jy
Jou voegen aan onze Peet Aaltjes zy?
| |
| |
En jy, Menvrouw, by onze Schout.
Zo Peetje! ben ik wel by jou betrouwt?
Wel Heerschip, wat denkje, loopt dut geen gevaer?
Je weet, 'k ben pasjes zeuventig Jaar.
Nou, zit al het volk?.. maar lezen wy niet?
Ze zeggen, dat in steê 't niet altoos geschied.
Ei, Miester, spreek jy raaar een Goedwoord.
Maar luid op, dat men 't ook ginter hoort.
Het yder zyn Spiegel wel meê gebrogt?
'k Heb al de myne by ien gezogt,
Dan kunnen wy zingen, als 't eeten is deên.
Ik hou my aan de ouwe gebruiklykheên.
De Meester, Peet Aaltje, is toch een Poëet,
En zo hy nu ook zyn best niet deedt,
Dan raakte hy zeker uit myne gunst;
Kom Meester, geef ons een blyk van jou kunst.
| |
| |
Ja, 'k heb zo wat by mekaar gezogt,
En of het te pas kwam, ook meegebrogt,
Waar is myn bril? 't zal anders niet gaan,
Wel, om te beginnen, zo hef ik dus aan:
| |
De meester zingt.
Wys: Wat is ons al vreugd gegeven.
Is 'er ergens vreugd te vinden,
't Is in 't Echtelyk verbinden;
Och, het doods, het eenig leven
Kan de man geen blydschip geven;
Geef my, bad hy, uur op uur,
Tog myn aigen weerpartuur,
| |
| |
Eva wierd voor hem geschapen:
Toen, toen kon hy vreugde raapen:
Niemand was zo ryk als hy;
En ons Klaas dagt einerly.
Klaas, daar heb jy eer af, mantje!
't Bruidje is ook een aartig trantje;
En gaf zy my eens een zoen,
De ouwe Miester wierd weer groen.
't Is een meisjen flink van leden,
En van trony wel besneden,
Of ik 't zwyg, of zeg, zie daar!
Klaartje is toch van zessen klaar.
Nou, veul zegen jonge lieden!
Alle droefte moet je ontvlieden;
Leef gelukkig, leef gezond,
Ruim een halve eeuw in 't rond.
| |
| |
'k Wensch je een huis vol schoone Kindren,
En dat jy, zo dra ze u hindren,
Die by my naar school toe stuurt;
Zie, daar ben ik op gehuurt.
'k Zal ze magtig leeren leezen;
Ik word om myn schrift geprezen;
Ik versta de meetkunst, ja
Dit zal ik hun alles leeren,
Of jy mogt het niet begeeren.
Heer, wet lacht het Bruidje wit
Nu zy by der Bruigom zit!
Nou een word nog tot ons Peetje:
Deftig wyf, neen, ik vergeetje
Waarlyk niet; nou raakt het jou
| |
| |
'k Wensch jou ook een huis vol zegen.
Nou heb jy jou wensch verkregen,
Klaas Neef is dan nog an 't wyf,
Veur de dood je komt op 't lyf.
Zonder Vader, zonder Moeder,
Zonder Zuster, zonder Broeder,
't Is zyn Peetje al wat hy het;
Ja, 't was steeds zo'n goeyen jongen,
Als ooit by my Psalmen zongen,
'k Had mit Klaas nooit ongemak;
Zeldzaam gaf ik hem een plak.
Maar wat is 't hier nou plaisierig.
De oude Luidjes worden tierig,
Als zy mit een vlesje wyn,
By het jonge zelschip zyn.
| |
| |
Bruigom laaten wy reis klinken,
Daar wy jou gezondheid drinken,
Ook van Peetje, en van de Bruid;
Ha! myn véérsje en 't glaasje is uit.
Wel man! heb jy nou dat hiele Gedicht
Zo by je zelf allienig gesticht?
Ik bin 'er ook puur van angedaan.
Jy weet mit dat spul maar omtegaan.
Nou miester, wy danken je beyegaar.
Geluk en veel zegen, ô jeugdig paar.
En Peetjes gezondheid! wat drommel nou!
Hoezee, je gezontheid, hoor bestige Vrouw!
Wel jonge Luidjes, ik dankje wel wis.
Gebruikje wel wat van al dat 'er is?
Ik bidje, doet jou Natuur bescheid.
Het staat 'er ook veur, dat heb ik gezeid.
| |
| |
Peet Aaltje, laat dat maar op hun staan...
Ha! ha! daar gaat de Pret al aan.
De vreugd kykt yder ten oogen uit.
Zy zingen alreeds: Waar-is-Vrouw-Bruid?
Ei lieve, zie eens door 't venster in 't veld,
Wat of daar toch wort opgestelt...
Elk zoekt zyn weerportuurtje weer uit...
Kees heeft een fiool, en Heinbaas een Fluit.
Daar danssen zy zamen een ronden kring,
Kom Wyfje, wy moeten ook aan den ring.
Wy moeten als andre gasten doen,
En Contredanssen in 't schaduwryk groen.
Daar heb jy gelyk in. Kom aan, myn Heer.
Kyk nou bin ik oud, ik dans nou gien meer,
Maar over zestig Jaar, of zo,
Toen was ik en dansser in folio.
| |
| |
Dat was jy ook net. Toen ik ben etrouwt
Toen danste je met de grootvaer van Schout
Een bellebruidje. 't Is of ik 't nog zie.
Maar 't is nou edeen mit alle drie.
Nou Kyers, gnap jylui de Boel wat aan kant.
Zet tafels mit wyn en mit theegoed op 't land.
Wy zitten zo graag in vrye lucht...
Wel menschen, wet hebben zy daar de klugt!
Het Heerschip is waarlyk de Govert. Wel nou,
Wel kies jy my! zo'n ouwe Vrouw?
Wel Heerschip! wie zou dat kunnen vermoen?
Maar kom, ik zal 't ook niet jonger doen.
|
|
Auteursrechtvrij