Economische liedjes

[p. 70]

Liedje.

Wys: Annette à l'age de quinze ans.

Annetje, die myn' zinnen streelt,
Is van de Lente het ware beeld.
Zy is een morgen Zonneschyn;

Die hare schoonheid

Ook niet ten toon spreid,

Dan voor Lubyn.

Wat is zy welgemaakt en teêr!
'k Bemin haar, zy bemint my weêr;
Dit is noch veinzery, noch schyn;

Wyl oog en trekken

Haar liefde ontdekken,

Voor haar Lubyn.

[p. 71]

 

De zon, die op deez' velden blaakt,

 

Heeft wel haar kleur wat brain gemaakt;

 

Maar kan 'er iets meer treffend zyn

 

Dan 't frissche bloozen?

 

Zy schuilt in roozen,

 

Voor haar Lubyn.

 

 

 

Haar boezem is als sneeuw zo wit;

 

Haar oogen van het schoonste git;

 

Haar handjes zagter als satyn;

 

Haar gang bevallig;

 

Zy steeds lieftallig,

 

Voor haar Lubyn.

 

 

 

Gelukkig hy, die haar behaagt!

 

't Schynt dat haar mondje een kusje vraagt,

 

Maar de oogen zeggen: 't mag niet zyn:

 

Al voed zy lusjes,

 

Zy geeft geen kusjes,

 

Dan aan Lubyn.

 

(Het Fransch gevolgt.)