Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 528]

[Er is geen smart te groot voor ons]

Er is geen smart te groot voor ons:
wij zijn te glanzend van geluk
dan dat de roodste en felste wond'
ons niet als eene roze smukk'.

Het effen leven, - blank geweef
waarop ons vreugde of ons verdriet,
al naar een trage zorg ze dreef,
de teek'nen stikten van een lied, -

geleek bij beurt ons schacht of schicht
die duister brast of blinkend klaart.
Maar wij staan lichtend thans in 't Licht
dat in zich diepte en hoogte gaêrt.

Er is geen nacht die wakend lacht,
er is geen dag die open-slaat
dan ons gelaat dat hoop-vol wacht,
de teistring toe van Uw gelaat.

En waar de stilte in 't hart ons bonst
als teeken van een laatsten nood:
't is of de trommel van den Dood
- o horzel die de zon doorgonst, -
ten vrijheids-tocht ons noodt.