Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 508]

[Handen, die van goeden wil]

Handen, die van goeden wil,
needrig-moede, zijt getuigen, -
waar deze avond, rood en stil,
daalt om daên en daalt om tuigen;

armen die van goeden moed
trillen gaat door warme spieren, -
waar de laatste dages-gloed
mijne ruite komt vercieren;

- weêr keer ik het duister toe
van mijn huis en mijn gedachten;
sluit ik op uw luister toe,
Nacht, mijn eigen armoê-nachten;

en, waar ik u weêre-vind,
Eenzaamheid met wijkende oogen...
- o, te schreien als een kind,
in zijn hoop bedrogen.