Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 288]

[Nog voor al ochtendlijk gebeur]

Nog voor al ochtendlijk gebeur,
nog voor een glore de oogen bet:
de slachter in zijn donkre deur
die de ijzge messen wet.

Nog voor het weêr-geboren woord
om nieuwe hope en vreeze dankt:
aldoor de smoor'ge strate voort
een orgelken, dat jankt...

Dan 't nijdig wetten plots gestaakt
en 't jankend orgel lang al heen:
uit vreemde stilte traag ontwaakt
de stem van 't leed, alléen.