Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 277]

[o Dat van vroomre schoonheid loom]

o Dat van vroomre schoonheid loom,
en steeds van weelger hoop gevoed,
gelijk een lent-gezwollen stroom
aldoor dit harte rijker bloedt...

Uw blik, die vreest en weigrig weet
welk duistre droesem-diept hij peilt;
de schroomge luister van uw kleed;
uw blank gebaar, dat aarzlend wijlt;

en, in mijne hankere arremoe,
ik, die uw naedre min bevroed,
- o, weiflend kind, dat luistert hoe
dit pijnlijk harte rijker bloedt.