Elisabeth Hanken-Van Loonprijs
Firmin van Hecke bekroond
De staatsprijzen voor Nederlandsche literatuur in België, die, zooals gij weet, meer en meer belang krijgen - en ik meen te weten, dat ook de driejaarlijksche prijs, voortaan bedoeld als bekroning van eene welgevulde loopbaan, merkelijke wijzigingen staat te ondergaan -, en de andere taal- of letterkundige prijzen - August Beernaertprijs, Joz. Salsmansprijs, Karel Bouryprijs, Van de Ven-Heremansprijs, Henry Carton de Wiartprijs, en misschien vergeet ik er wel, - die, met of zonder tusschenkomst van de regeering, door de Koninklijke Vlaamsche Academie worden uitgereikt, zijn sedert verleden jaar met eene eenheid vermeerderd, die heet: Elisabeth Hanken-Van Loonprijs. Hij onderscheidt zich van de anderen, doordat hij niet het minste officieele karakter draagt. Ingesteld door eene Amerikaansche familie van Nederlandsche afstamming, komt het bedrag ervan - vijfhonderd gulden - aan het beste Vlaamsche boek toe, in den loop van het jaar verschenen.
Voor 1925 bestond de jury uit de heeren Cyriel Buysse, Stijn Streuvels, August Vermeylen, Herman Teirlinck en Karel van de Woestijne. Net als de leden van de Goncourt-Academie, hebben zij dezer dagen samen gedineerd (bij afwezigheid echter van Herman Teirlinck, die per briefwisseling zijne stem heeft uitgebracht, zooals te Parijs Lucien Descaves dat pleegt te doen), waarna zij over de in aanmerking komende werken - liefst van nog nimmer be-
Auteursrechtelijk beschermd