Verzameld journalistiek werk. Deel 14. Nieuwe Rotterdamsche Courant september 1925 - november 1926

[p. 97]

Kunstbescherming in België

Weêr heeft de heer Kamiel Huysmans, minister van Wetenschappen en Kunsten, een aantal maatregelen getroffen, die tot de kennis en den bloei van onze Belgische kunst en kunstnijverheid ten zeerste zullen bijdragen.

Zoo zal overkort, in overeenstemming met en onder medewerking van de Italiaansche regeering, te Rome een tentoonstelling worden aangericht van oude Vlaamsche schilderkunst. Voor het eerst zouden in een zelfde lokaal worden samengebracht de belangrijkste werken van onze vroegere schilderschool, die thans in de musea en particuliere verzamelingen van Italië verspreid zijn. Het zou ons niet verwonderen zoo deze tentoonstelling menige verrassing bood.

Voor propaganda van onze, ditmaal moderne, kunst wordt op nog andere wijze gezorgd: de minister heeft besloten, bij de diverse Belgische gezantschappen in het buitenland attachés te benoemen die zich bij uitsluitendheid met kunstzaken zullen bezighouden, voor de Belgische kunstproductie zullen ijveren, hunne regeering op de hoogte zullen brengen van de kunstbeweging in het land waar zij verblijven en de internationale betrekkingen in zake kunst zullen bevorderen. Overkort zouden dergelijke zaakgelastigden worden aangesteld te Rome, te Parijs en in Zuid-Amerika. Als men bedenkt dat onder den oorlog, op iniatief, onder meer, van Baron de Gerlache de Gomery in de Skandinavische landen, tot een zeer hoog bedrag Belgische kunstwerken werden verkocht, zal men al het nut van dezen nieu-

[p. 98]

wen maatregel inzien.

Ook voor onze kunstnijverheid wil de minister zijn belangstelling bewijzen. Hij heeft besloten tot het stichten van een Hooger Instituut voor Decoratieve Kunsten. Tot op heden bestond in ons land geen enkele school, waar het industrieel-ambachtelijke van de zaak, zooals het in onze nijverheidsscholen wordt betracht, vereenigd werd met de aesthetische zijde die behartigd wordt in onze kunstacademies. De nieuwe inrichting van minister Huysmans bedoelt het wekken van decoratieve ontwerpers zoo goed als het aankweeken van degelijke uitvoerders. Zij zal bestaan uit werkplaatsen, onder het bestuur van een bekend, ook in het buitenland erkend meester - reeds worden een paar vooraanstaande namen genoemd -, die geholpen zou zijn door geoefende leerkrachten. Deze werkplaatsen zouden bestellingen aanvaarden en uitvoeren van particulieren en van de privaatindustrie. Aldus zou het Instituut voorzien in eigen onderhoud, terwijl de leerlingen in rechtstreeksche aanraking zouden komen met de commerciëele werkelijkheid, iets wat men in dergelijke instellingen te gemakkelijk over het hoofd ziet. Het gezag en het initiatief van den hoofdleider der school zal tevens beletten, dat te lichtvaardig worde toegegeven aan de standaardisatie, waar de nijverheid zoo moeilijk aan ontsnapt.

Men weet dat dergelijke school bestaat in Zwitserland, te Zürich, waar zij lange jaren werd bestuurd door een Belg, den heer Julius de Praetere, wiens drukwerk ook in Holland bekend is.

N.R.C., 9 October 1925.