zal regelen, maar tevens beslist dat die werkduur in geen geval tien uren overschrijden zal, neêrdalen en opklimmen inbegrepen, en voor de diepwerkers nooit meer dan van acht uren zijn zal: men ziet het, naar den geest zoo niet naar de letter, het voorstel van den heer Helleputte.
En 't was een overrompeling, een staatsaanslag, een gevangenneming van de verblufte kamer! En het is meer: het is de zekerheid, thans, dat we eene nieuwe Kamer hebben, de regeering verworpen door hare vrienden, die verkiezen met de socialisten en een goed deel der liberalen doeltreffend hun begonnen sociale wetgeving voort te zetten, tegen den wil in van eene vermoedelijke minderheid, die rechts en links verkiezen zou niet vooruitstrevend op te treden.
Want het voorstel-Vandervelde-Denis - dat dus evengoed het voorstel-Helleputte kon heeten - werd aangenomen door eene meerderheid die, zoo niet groot, in hare samenstelling uiterst merkwaardig is. Wij zien ze inderdaad samengesteld, behalve uit de socialistische groep in haar geheel en de groep-Helleputte, uit oud-katholieken en oudministers als de heeren Beernaert en Cooreman en uit twee-en-twintig liberalen, waaronder de heer Mechelynck, behoorend tot een familie van groot-nijveraars; terwijl oudliberalen als de heer De Vigne verkozen zich te onthouden, liever dan zich bij eene zeer wrakke regeering aan te sluiten.
Wat zal deze regeering, na zoo'n kaakslag, na't afwijzend gebaar van een oud-minister van den arbeid (de heer Cooreman), gaan doen? - Ze heeft gezien, dat alle moeite nutteloos was; dat het gezag van den eerste-minister gesloopt is; dat naar den huidigen minister van den arbeid,