fonde de grandes espérances sur les énormes progrès réalisés depuis la guerre japonaise. La marine est si loin d'avoir réalisé le programme de sa reconstruction, de sa réorganisation, qu'elle ne peut vraiment pas entrer en ligne de compte. C'est bien là le motif qui donnait tant d'importance à l'assurance de l'appui de l'Angleterre. Comme j'ai l'honneur de vous le déclarer aujourd'hui, tout espoir de solution pacifique paraît écarté. C'est l'opinion des cercles diplomatiques. Je me suis servi pour mon télégramme de la voie via Stockholm par le Nordisk câble, comme plus sûre que l'autre. Je confie cette dépêche à un courrier privé, qui la mettra à la poste en Allemagne. (Get.) B. de l'Escaille.’
Ziedaar het historisch document zooals het waait en draait. Ik laat aan de diplomaten de zorg over, te weten hoe het te interpreteeren is.
En ga liever, naast de honderden Brusselaars die het stationplein bevolken, met mijn neus in de lucht staan kijken naar de aëroplaan die, blank in 't gulden namiddaglicht, en niet grooter dan een vlinder, over onze hoofden evoluëert. Want zoowaar: nog steeds kijkt de Brusselaar naar al de aëroplanen die voorbijvliegen... ‘Zou het een Duitscher zijn? Of een Engelschman? Of een Franschman?’ vraagt men. Een oude koetsier, met rooden neus en beloopen oogen, die zich niet eens de moeite heeft gegeven maar even op te kijken, antwoordt smalend: ‘Denkt gij dat een Duitscher zich de moeite zou geven, zóo hoog te vliegen? Ze zullen er immers niet op schieten!’ - Die koetsier heeft een oogenblikje sukses: het glijdt over zijne onverschilligheid heen als regen over de schaal van eene zeeschildpad...