Het vader-huis

[p. 73]

[Ik hoor de nacht...]

Ik hoor de nacht die nader-zijgt, -
en beider zwijgen....
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
- zal 't míjne neigen?

Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in 't schemer-leven....
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.

- Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen....

- - Ach, is ons lijf voor eéuwig moe,
en onze zinnen?...
Míj faalt de kracht, te zeggen hoe
'k u durf beminnen.