Het vader-huis

[p. 31]

Verzen eener liefde

[p. 33]

['k Ben eenzaam-droef...]

'k Ben eenzaam-droef, in 't geel-teêr avond-dalen....

Door 't open venster hoor 'k den donzen val
van klamme bloemen in krystallen schale....

- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan....

'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht neuren, in den tuin, beneden.