'Altijd maar bijeenblijven'. Brieven aan C.A.J. van Dishoeck, 1903-1929

110 Sint Joost ten Noode, december 1909

Geachte Heer,

Mijne vrouw deelt me Uw geëerd schrijven meê. Uw schimpen is te gemakkelijk en uw beleedigen te lomp, dan dat ze me zouden kwetsen. Te meer dat Uwe aantijgingen op onwaarheden berusten.¹ De drukproeven der 5 eerste vellen - misschien zijn er zes geweest - der ‘Afwijkingen’ ontving ik aanvang October. Ik stuurde ze onmiddelijk terug naar de drukkerij, waar U zich informeeren kan. Sedert dien ontving ik niets meer, sedert ruim twee maand dus.

Voor wat den ‘Gulden Schaduw’ aangaat, de twaalf eerste vellen moeten U in drukproef terug zijn gestuurd door mijn vriend Firmin van Hecke, te Ertvelde, die zoo vriendelijk was ze na te zien.² Na een laatste revisie, kan ik die laten afdrukken.

Ziedaar de waarheid: zij komt niet overeen met hetgeen ge mij ten laste legt, en meent te moeten schrijven... aan mijne vrouw. Ik vraag me af waarom...

Ik lig hier in bed, na ruim twee maand drie zieken te hebben opgepast: mijne vrouw, mijn zoontje en mijn schoonbroer, die alle drie nóg bedlegerig zijn. Ik-zelf ben uitgeput, kan niet meer opstaan. Ge kunt denken hoe aangenaam brieven als den Uwe zijn in zulke omstandigheden, vooral als ze op onnauwkeurigheden berusten.

Na beleefde groeten

Karel van de Woestijne

Ik begrijp niet hoe U aldus schimpt om werken, die U aangekocht en betaald hebt. Ik zag nooit iemand zoo weinig respekt hebben voor zijn eigendom.³

1 Waarschijnlijk verweet Van Dishoeck Van de Woestijne opnieuw in gebreke te zijn gebleven, in dit geval met het corrigeren en verzenden van de drukproeven van De gulden schaduw en Afwijkingen.

2 De schrijver en ambtenaar Firmin van Hecke (1884-1961).

3 Deze opmerking is in de marge geschreven.