Een bundeltje lyrische gedichten

[p. 34]

b) Atmosferische gemeenzaamheid met God

Een andere beteekenis van het Godsbegrip bij Karel van de Woestijne is die van een meestal weinig scherp aangegeven doch uiterst communicatieve atmosferische aanwezigheid van God. God wordt in dit verband louter stemming, doorgaans natuurstemming. Hieruit vloeit een zeer innige gemeenzaamheid, een vooral intieme vereeniging voort van den dichter met de omringende natuur, die dan een symbolische waarde aanneemt voor alles wat met God verband houdt. Deze bijzondere wijze om God te beleven en te genieten hangt natuurlijk samen met het reeds boven behandelde ‘atmosferische’ gevoelen van den dichter.

Zegen deze' avond, God: ons handen rusten...

Zegen deze' avond, God: ons handen rusten;
en, kenden onze leden 't kleed der vreemdste lusten
en ons verlangen 't pad van de' ongewoonsten waan:
thàns zijn onze oogen moede als van wie sterven gaan...
- Stil-wegend staat Uw leve' op de onbewogen blaên;
om iedren boom-gaard gaat de vrede van Uwe oogen;
en wij, die elke vrucht in onze handen wogen
en làchten, zijn als vreemdelingen, die gebogen
onder Uw vrede en 't leven Uwer oogen staan...

Zegen deze' avond, God... In iedre voren
laat het gebaar van Uw meêdoogen rústig zaad;
uit Uwe liefde is kalm een rozen-meer geboren;
Uwe genade laat de zon meewarig gloren;
en in mijne oogen brandt de vreê van Uw gelaat...
- En wij zijn treurig, God, al het Ge dalen
om de oude plooiën van ons wegend drift-gewaad,
zoeter dan ooit een liefde om ons haar teêrheid laat,
de teêre goedheid van Uw warende avond-stralen...

[p. 35]

 

Zegen deze' avond; zégen, God. Wij zullen zwíjgen.

 

- Gelaten en verzoend in de avond-zoete dood,

 

zal onze torve zin naar Uwen boezem zijgen

 

gelijk een slaap-zwaar kind ten zaal'gen moeder-schoot.

 

Zegen... Uw rust zweeft, zeegnend, om gebogen twijgen

 

die wiegen, naar de slaap der vooglen aedmend gaat.

 

Zegen... De zuivre nacht zal om ons leven stijgen,

 

en U-waarts de eenzaamheid van onze dagen neigen,

 

als naar een dag van weelde een rust'ge dageraad.

 

 

 

(Het Vader-Huis.)