Henriëtte de Grandpré

[p. 260]

Zes en twintigste brief.
De Heer Prengel aan Beauvoisin en Henriette.

Achtingwaardige Vrienden!

Mijne Echtgenoote en ik deelen, met al het genoegen der vriendschap in uwe zoo gelukkige verbintenis; moge de Almachtige U in het Huwelijk alle die volmaaktheden doen vinden, die gij 'er U van belooft, en welke de ondervinding mij geleerd heeft dat in waarheid bestaan. Wij zullen het ons tot eene eer rekenen, tot den vriendenkring van zulk een achtingwaardig paar te behooren, en alle onze vermogens inspannen, om U te overtuigen dat wij uwe onderscheiding waardig zijn! moge deeze vriendschap tot onzen jongsten snik zuiver en onveranderlijk blijven! moge zij ons leeren, dat de God der liefde ook die der vriendschap is!

Zeer gaarne zullen wij ons het vermaak geeven, U op uw bekoorlijk landgoed te koomen zien, om eenige dagen met U het genoegen te deelen van aanschouwers te zijn van uw geluk, en van de erkentenis der landlieden en behoeftige medeschepzelen, die uwe zorgen, en uwe milddadigheid den moeijelijken levenslast draagelijk maaken. Wij zullen U den tijd onzer overkomst nader bepaalen.

[p. 261]

Groet onze vrienden Virtus voor ons; wij gelooven, dat de eerwaardige Predikant, die U heeft verbonden, waarheid sprak, toen hij uwer beider huwelijken als bestempeld met de goedkeuring der Voorzienigheid omschreef; want ook de Heer Virtus kende ik, een' geruimen tijd, als een voorbeeld van deugd en zijne Echtgenoote als het sieraad haarer Sexe! Hoe veele weinig gekende uuren van huisselijk geluk moet gij ondervinden, als gij bij elkander zijt, en hoe veel reden van dankbaarheid moeten in uw hart opwellen, als gij op den langen keten van goedheden Gods, die U overstroomen, naardenkt! spoedig, spoedig, mijne waarde Vrienden! zullen wij U aan ons hart drukkende van alle onze deelneeming verzekering doen! gelooft mij, intusschen, met de edelste gevoelens der vriendschap te zijn

Uwe deelneemende Vriend

Prengel.

Einde van het Tweede Deel.