Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
AuteursrechtvrijStem, Psalm 8. O ! onse Godt, en Heer &c.
TWee jonghe Mans, in Nederlandt gheboren,
Beyd' tot Parijs, studeerden tot Doctoren,
Den eenen doen (seer wijs, en wel ter tael)
Na Romen trock, en wierd' daer Cardinael.
Den ander is in Duytslandt doen ghekomen,
Werdt daer vereert, tot Doctoor aen-ghenomen
| |
[pagina 342]
| |
Als Medicijn: heeft langhe daer ghewoont,
En al dien tijdt sich eerelijck vertoont.
3. Na eenen tijdt soo is hy binnen Romen
Om seeck're saeck, al by sijn Maet ghekomen:
Die wierdt verblijdt, logeert hem in sijn Zael,
Bereydt om hem, een kostelijcken Mael.
4. Hy set hem daer, aen 't hooghste, by sijn Vrienden
Die men al t'saem eerbiedelijcken dienden,
't Is heel vol op, den Tafel wel beset
Met spijs, en dranck, en leckerlijck Bancket.
5. Men werdt verzaedt, met gaet sich wat vertreden,
Den Cardinael toont all' sijn Heer'lijckheden,
Sijn schoon Palleys seer kostelijck ghebouwt.
Sijn dier Gesteent', sijn Silver ende Gout.
6. Sijn Hof, en Stal verciert met schoone Peerden,
Veel Dienaers me'e die hem onsicht'lijck eerden,
Sijn schoone Koets, en Princelijcke Zael,
Sijn dieren Pronck, en Rijckdom-al-te-mael.
7. Den Cardinael, sprack doen, met blijde reden
Ick segh nu niet als de Apostels deden,
Silver noch Goudt en hebben wy nu niet.
Ghelijck mijn Vriendt, hier overvloedigh siet.
8. Wat dunckt mijn Vrient, ben ick niet hooch verheven
Ghebreeckt my yets ? om vrolijck nu te leven.
Neen; seyd' de Vriendt, 't gaet alles hier seer wel,
Hadt ghy maer Een, die voor u voer ter Hel.
9. Hoe dus, mijn Vriendt, sal ick de Helle vreesen ?
Soud' my soo Een, nu wel van nooden wesen;
Vraeght den Prelaet. Ja, seyd' den Medicijn,
Krijght ghy dien niet soo sal 't u beurte zijn.
10. LAet my, als Vrient, tot eenen Vrient nu spreken
Die ick in Pracht, en Wijsheyt sien uyt-steken
Ghy kent de Schrift; ghy weet wat Godt begheert,
Die soo een Volck, als ghy zijt, van hem weert.
11. Soo deden niet die eerst Gods Kudde weyden,
En Christi Rijck de Werelt door verspreyden,
| |
[pagina 343]
| |
Sy sochten niet des Werelts Schat, of Eer.
Haer Leven was ghelijck haer reyne Leer.
12. Ghy (soo ghy seght) zijt in haer plaets ghekomen,
Hebt haer succes oock mede aen-ghenomen.
Volght haer dan na, in 't leeren niet alleen;
Maer hebt met haer, haer Heyligheyt ghemeen.
13. Ghy stelt u voor als een van Gods Dienaren,
Ghy soeckt vast Pracht, en Schatten te vergaren,
Ghy dient u Vleysch, en niet u grooten Godt;
't Schijnt dat ghy self, u eyghen Leer bespot.
14. In overdaedt, en trots hoovaerdigh leven
Slijt ghy u tijdt, door 's vleesschen lust ghedreven.
Siet wat ghy doet, Mijn Vriendt, bedenckt u wel,
U kours die gaet heel recht uyt na de Hel.
15. AL dese re'en den Cardinael beweghen,
Hy heeft een schrick doen in sijn hert gekreghen,
En wist seer wel, dit kond' soo niet bestaen,
Of hy ghewis, most heel verlooren gaen.
‘16. 't Is Wijsen doen het beste te verkiesen,
‘En graegh om 't meest het minste te verliesen,
‘Hy weeght dit Recht, al in der Redens-schael.
‘Hy neemt het best', laet 't ander al-te-mael.
17. Hy wil sijn Ziel met leuren niet beswaren,
Hy laet sijn Pracht, en Eeren-tijtels varen,
Hy neemt voor hem tot noodtdruft, matigh goedt,
d'Onnutten last die stiet hy met de voet.
18. Hy is van daer in Duytslandt voort-ghekomen,
Socht Christi Schaer, 't Geselschap van de Vromen,
En heeft met haer, in vreed', en stilligheyt,
In Godes vrees' sijn leven voort-geleyt.
Wilt ghy gherechtveerdight zyn, bekent uwe ongerechtigheyt. Die sijn sonde belijdt, wandelt naer sijne saligheyt: Die'er bedroeft over is, verdubbelt sijnen gangh: Ende diese verlaet, is op 't eynde van sijn reyse. J. de la Montagne. |
|