Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

[p. 317]

Lof-Sangh eens Geloovighen, Toe-gheeygent tot een Vreuchden-sangh des Keysers Hendrici, over sijn verlossinghe van de Verraderye.

Stem: Mijnen Harp bekleedt met rouwe.

1.

OCh ! hoe vast staet hy, o Heere, Die op u betrouwt
Op u, Rosteen, t'uwer eere // Heb ick vast ghebouwt;
Hierom sal ick niet beswijcken // Want in allen noot
Sal mijn vaste bouwsel blijcken // Teghen al aenstoot.

2.

Gy beschaemt al mijn Vyanden // En haer wreed' besluyt
Maect ghy in 't geheel te schanden // En redt my daer uyt:
Doen my meende uyt te rooden // Mijne snoo party,
Gingh den Heer mijn Vyandt dooden // En ick raecte vry.

3.

Die u liefde mach genieten // O ! wat vreed', en vreucht,
Gaet ghy stadigh op hem gieten // Die hem so verheucht,
Dat hy moet met aendacht singen // Vrolijck uwen lof,
Hier toe voel ick my oock dringen // Hier toe heb ick stof.

4.

Komt mijn tongh de kracht t'ontbreken // 't Herte blijft vervult,
Stadigh wil ick van u spreken // Want ick weet ghy sult
Altijdt zyn in mijne wegen // In vreucht, angst en noodt:
Ick vrees' niet, al heb ick tegen // Werelt, Duyvel, Doot.

5.

Treet tot u, al mijn gedachten // Maeckt my, Heer, bereyt,
Ick wil stadigh tot u trachten // Met eerbiedigheyt:
En wil vrolijck in u weghen // Tot u eere gaen,
Och ! maeckt my bereyt te degen // Dan sal ick vast staen.

[p. 318]

 

6.

 

Kond' de vreuchd' in 't herte blijven // (Door u goedigheyt)

 

Die soud' uyt mijn herte drijven 's Werelts ydelheyt.

 

't Herte kan het al niet vaten // 't Wil niet zijn gemoeyt

 

Om qua lusten in te laten // Want het overvloeyt.

 

7.

 

Soud' men, Heer, u niet beminnen ? Die u soetheyt smaect

 

Komt de grootste Rijcdom winnen // Die recht is volmaect

 

Want gy kont het hert vernoegen, Maer noyt staet, of eer.

 

't Beste gaet ghy my toe-voegen // Lof zy u, mijn Heer.