Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Een ghedenckwaerdigh Exempel.

Stem: Clorida soo het wesen mach.

1. MEn leest van eenen seecker Man,
Een loosen Boef, een snood' Tyran;
Vermaert door 't boose leven.
Die heeft eens in het woeste Wout,
Daer hy hem best betrouwt,
Tot rusten hem begheven
2. Hy lagh dicht aen een Muer en sliep,
Doe docht hem dat een aldus riep;
Op, op, en wilt wech loopen.
Hy gingh bevreest terstondt van daer;
De Muer valt openbaer
Seer haestigh in Steen-hoopen.
3. Hy sach den Muer daer vallen ne'er;
Hier uyt besloot hy dat den Heer
Gingh sorghe voor hem draghen:
Doen dachte desen Mensch Godloos,
Al zijn mijn wercken boos,
Godt heeft aen my behaghen.
4. Hier uyt nam desen snooden Guyt

[p. 257]

 

(Door Sathans list) een boos besluyt,

 

In boosheyt voort te varen:

 

En meende, dat nu Godt den Heer

 

Voor onghelucken meer,

 

Hem altijdt soud' bewaren.

 

5. Dus hy vrymoedigh vast hoereert;

 

By 't schuym der Boeven staegh verkeert;

 

Gaet steelen, moorden, branden:

 

Eerbare Jonghe-dochters schendt,

 

Tot dat hy noch in 't endt

 

Raeckt in een Schout sijn handen.

 

6. Hy wierdt met banden vast gheknelt,

 

Sijn boosheyt klaer in schrift ghestelt;

 

Sijn vonnis gaet men spreecken,

 

Dat men met heete Tanghen stijf,

 

Dit Godt-vergeeten lijf,

 

In stucken soude breecken.

 

7. Dit strenghe vonnis hem beswaert,

 

Werdt voor den Doodt en Hel vervaert:

 

Hy vindt gheen troost met allen;

 

Sijn korte vreucht staet hem wel duer,

 

En wenschte dat dien Muer

 

Was over hem ghevallen.

 

8. Doen heeft hy al te laet bedacht,

 

Dat Godt dien doodt acht veel te sacht

 

Voor sulcken Godtloos leven;

 

Maer dat Godt door sijn wijs beleyt

 

Had' meerder straff' bereyt,

 

Om hem dien nu te gheven.

 

9. Als Gods goedtheyt den mensch niet streckt

 

Ten goede, maer tot quaedt verweckt,

 

Soo sal Godts toorn uyt-breecken,

 

Om aen dit Overspeeligh zaedt,

 

Misbruyckers sijns ghenaed',

 

Rechtvaerdighlijck te wreecken.

[p. 258]

De Goddelijcke gramschap treft dickwils over-langhe, diegene die teghen Godt sondighen: Maer vergeldt dan [het] uyt-stel met de swaerte der straffe.

Valerius Maximus.