Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

[p. 183]

Gebedt-Liedt, Voor een Jonghe-dochter.

Stem: Bedroefde Herder siet, &c.

1. Recht my op, lieve Heer, Helpt my u Dienstmaeght teer,
De Werelt druckt my seer, Met list, en krachten:
Laet my niet vallen ne'er, Maer leven tot u eer,
En vlijtigh na u Leer, Nae 't Hemels trachten,
Treckt ghy my, Heer, Ick wil graegh komen,
Die tot Godt komt heeft niet te schromen.
Treckt

[p. 184]

ghy my, Heer, Ick wil graegh komen,
Die tot Godt komt heeft niet te schromen.

2.

EY ! stiert mijn teere Jeucht, Op 't enge-padt der Deucht,
Op dat ick mach met vreucht u lasten draghen:
Van 's Werelts ydelheyt, Mijn losse sinnen scheydt,
Op dat ick wel bereydt, Doe u behaghen.
(Want wie Gods soete gunst wil smaecken,

Die moet des Werelts vreucht versaecken.

3.

Met droefheyt ick dit klaegh, De Werelt is noch staegh
Al voor de Geest een plaegh, Om 't goedt te keeren:
Sy toont my nu seer klaer, Hoe d'een voor d'ander na'er
Gheroemt zyn openbaer, Die haer nu eeren.
(Maer, och ! sy raken al te schanden,

Des Werelts Vrienden, Godts Vyanden.

4.

Recht of des Werelts eer
In waerde is al me'er,
Als u Woordt, lieve Heer, Dat elck moet roemen.
Wech Werelts valschen schijn, Door opgepronckt fenijn
Soeckt ghy in d'Helsche pijn My te verdoemen.
Vliedt wech met u bedriegheryen.
Die valscheydt kent die moetse myen.

5.

Comt my, o ! Godt, te baet, Dat ick de Werelt haet,
En acht haer gunst of smaet Als niet met allen:
Of schoon sy met haer pracht Mijn doen bespot, belacht,
My als gheveynst veracht, Door laster kallen.
Al dit gespuys wil ick niet vreesen,
Die d'herten kent sal Richter wesen.

[p. 185]

 

6.

 

Heer, weest mijn Rots en Schildt, Op dat daer op verpilt

 

En d'raserny gestilt, Van mijn Vyanden,

 

Bewaert my, goede Godt, Dat dit verbastert rot

 

Niet siet tot mijnder spot, Mijn schaed', of schanden.

 

Maeckt dat ick als een licht mach lichten,

 

Die Godt wel dient kan and're stichten.

 

 

 

7.

 

In u soeck ick mijn rust: Verweckt in my een lust

 

Om vrolijck wel bewust V Woordt te minnen;

 

EN dat wel gade slaen, Heel vlijtigh hooren aen

 

V Goddelijck vermaen, Met hert en sinnen,

 

Och ! laet u Geest my onderwijsen,

 

Die Godts Geest leert kan Godt best prijsen.

 

 

 

8.

 

CLAEr Sien ick, dat ghy, Heer, My jonge Dochter teer

 

Tot mijn vreucht meer, en meer, Tot u doet keeren.

 

Och ! wilt noch voort mijn jeucht, Verrijcken met u deucht,

 

Op dat ick mach met vreucht, V Naem vereeren.

 

Sendt my u Geest, laet die noyt wijcken,

 

Daer Gods Geest woont moet 't quade wijcken.

De vreuchden des Werelts zyn soet, maer vol distelen: maer de soetigheyt van hare honigh is niet op te weghen teghen de bitterheyt van haer prickel. Alle wereltse vermaeckelijckheden en zyn niet als ydelheyt, en eyndigen met smerte: terwijlen sy met Judas kussen, verraden zy.

't Is geen kleyn ghebreck Godloos te schijnen: maer noch grooter is 't, goedt te schijnen en niet te zyn. De veynsinghe is een voornamentlijck stuck van den Rock die door het vleesch bevleckt is; een gebreck alsoo bedeckt is, ergher als een openbare misdaedt.

J. de la Montagne.