Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 152]
| |
Stem: O ! heyligh saligh Bethlehem. 1. Weest wellekom, o ! soete Vreed';
Weest wellekom Geschenck des Heeren,
Weest wellekom die d'Oorlogh wreed'
In soete ruste doet verkeeren.
2. Mijn hert van vreuchde schier opspringht
Als ick Vreed', Eendrachts naem hoor noemen:
Van uwen deucht oock David singht,
Als d'heyl'ghen Man u dus gaet roemen;
3. Gelijck het waerde Balsems nat Ga naar voetnoot+
Op 't hooft van Aaron ghegoten,
En heerlijck voort sijn baerdt benat,
Glad' op sijn kleed'ren komt ghevloten.
4. Soo deylt die Goddelijcke Deucht
De vrucht sijns heyls de vreedsaem menschen,
| |
[pagina 153]
| |
Maeckt vet en sterck, en 't hert verheucht
Den Vromen, die na Vrede wenschen.
5. Gelijck den dauw', des Hemels nat,
Van Hermons toppen komt af-vlieten,
En Sions Berghen rijck bespat,
En doet dien vruchtbaerheyt ghenieten:
6. Soo is dien Vreed' het pit en sap,
Dat mergh en kracht van 's Landts welvaren:
Verbindt me'e tot een broederschap
Die eertijdts als Vyanden waren.
7. O Vreed' ! u Naem is wonder soet,
Doch soeter zijn u waerde vruchten;
O heyl'ghen Vreed' ! O Hemels goedt,
U derven, doet den vromen suchten.
8. Hoe langh heeft 't wreede Oorloghs-sweert,
O lieven Vreed', u gaen verjaghen,
Gantsch Christen-rijck scheen om-gekeert,
End' voeld', eylaes ! des Oorloghs plaghen.
9. Al waer den wreeden Oorlogh woedt,
Daer siet men moorden, rooven, branden,
En storten 't e'el onnoosel bloedt,
Bederven me'e de schoonste Landen.
Teghen-werp.
10. ICk hoor, men oock uyt vreese seyt,
Dees' huyd'gen Vreed' ten schaed' kond' strecken,
Langh tot een val-strick ons bereydt,
Om listigh over 't hooft te trecken.
11. Ons' Vyandt die is loos en boos,
Die men het goedt niet mach betrouwen:
Dit is ghebleken klaer altoos,
Wat quaedt sijn Geest'lijckheyt kan brouwen.
12. 't Geen in den Treves is ghebeurt
Dat kan noch veelen wel geheughen,
't Welck van veel vromen werdt betreurt,
Waer voor met recht wy vreesen meughen,
13. 't Bekende Jesu-wijts fenijn,
| |
[pagina 154]
| |
(Als Stoke-branders, Twists-ghesellen)
Die sullen met haer heyligh schijn
Dit Vaderlandt in roere stellen.
14. Soo dat elck een meest vreesen sal
Dat In-landts twist Vreed' sal verjaghen,
Dus spreecken oock veel vromen al,
Om d'Oorlogh voor den Vreed' te waghen.
Antwoort
15. Schoon yemandt soo, en meerder seyt,
Soo kan hy hier niet vast bewijsen,
Dat nu alsulcke swarigheyt
Uyt desen Vrede sal op-rijsen.
16. Want ons rechtvaerdigh Oorloghs-end'
Is om tot goeden Vreed' te komen,
En soo ons Godt nu Vreed' toe-send'
Op goeden grondt, is niet te schromen.
17. De saecken die ghevaerlijck zijn,
Waervan men 't best niet kan vermoeden
(Als van het Jesu-wijts fenijn)
Ons moeten doen zijn op ons' hoeden.
18. Is haren raedt boos ende loos ?
Wy moeten goe voorwaerden maecken,
Sien snedigh toe; en vlijtigh waecken.
19. 't Quaedt in den Treves laest geschiedt,
Dat leert ons nu te beter waecken,
Daer 't wrack men boven water siet,
Daer vindt men een seer goeden baecken.
20. DEn Kind'ren van de Vrede-Vorst
Sal rechte Vreed' tot vreuchde strecken,
En 't walg'lijcks Kleedt met bloedt bemorst,
Uyt liefd' dees' Vreeds, seer graegh uyt-trecken.
21. Dan sal des Hemels Vreden-Vorst
Sijn vreed'saem Schaepjens wel behoeden
Voor 't Beest dat na haer bloede dorst,
Bedwinghen in 't boos listigh woeden.
22. Ons' Vreden-Vorst dien Vyandt plaeght,
| |
[pagina 155]
| |
Hy wint niet met sijn bloedig strijden,
Dies is sijn herte soo vertsaeght
Dat hy ons Vrede komt aenbieden.
23. Dus komt ons toe de huyd'ghe Vreed',
Een mild' Geschenck uyt Godes handen,
Den Spaensen Raedt (al is 't haer leed')
Die stelt ons nu voor Vrye Landen.
* * *
24. GHy die tot Vrede zijt ghesint,
Liefhebbers van dit Landts welvaren,
Vreest Godt oprecht, sijn Woordt bemint,
Ghewis hy sal ons wel bewaren.
25. Ey ! laet ons allen hooft voor hooft,
Gheen twist met onsen Heylandt maecken:
Hy heeft ons vaste Vreed' belooft,
Als wy de snoode sond' versaecken.
26. De Sonde die Godts vyandt is
Die moet by ons dan niet regeeren,
Of Godt gaet teghen ons ghewis,
En sal het quaedt niet van ons weeren.
27. Ruymt van ons, Sonde Duyvels zaedt,
Wijckt van ons, oorsaeck van de plaghen,
Gode Vader weest ons toe-verlaet,
Och ! wilt al 't quaedt van ons verjaghen.
28. Ey ! suyvert ons, Godts waerde Soon,
O ! heyl'ghen Geest, sterckt u Dienaren,
Blijft by ons stadigh metter woon,
Strijdt voor u Kerck, en 's Landts welvaren.
29. Drie-Eenigh Godt ! ghy hebt de macht,
Des Koninghs hert is in uw' handen,
Geleydt ons, Heer, in recht eendracht,
Maeckt Duyvels Rijck en kracht te schanden.
30. Lof, Vreden-Vorst, lof, Hemels-Heer,
Lof, heyl'ghen Geest; die 't goed' komt senden:
Wilt desen Vreed', u Naem ter eer,
En 't beste voor u Kercke wenden.
|
|